[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.3.Derogacja wymieniona w paragrafie 1 powoduje, że następujące artykuły nie stosują się do danego państwa członkowskiego: artykuł 104c paragrafy 9 i 11, 105 paragrafy 1, 2, 3 i 5, 105a, 108a, 109 i 109a paragraf 2 punkt b).Pozbawienie takiego państwa członkowskiego i jego narodowego banku centralnego praw i zwolnienie ze zobowiązań w ramach ESBC są określone w rozdziale IX Statutu ESBC.4.W artykułach 105 paragraf 1, 2 i 3, 105a, 108a, 109 i 109a paragraf 2 punkt b) "państwo członkowskie" oznacza "państwo członkowskie nie objęte derogacją".5.Prawa głosu państw członkowskich objętych derogacją zostają zawieszone w odniesieniu do decyzji Rady określonych w artykułach niniejszego Traktatu wymienionych w paragrafie 3.W tym przypadku, w drodze uchylenia artykułów 148 i 189a paragraf 1, przez większość kwalifikowaną Państw członkowskich zostaje rozumie się dwie trzecie głosów przedstawicieli państw członkowskich nie objętych derogacją, liczona zgodnie z artykułem 148 paragraf 2, a dla wszystkich aktów wymagających jednomyślności wymagana jest jednomyślność tych państw członkowskich.6.Artykuły 109h i 109i nadal stosują się do państw członkowskich objętych derogacją.Artykuł 109l1.Natychmiast po podjęciu decyzji, zgodnie z artykułem 109j paragraf 3, ustalającej datę rozpoczęcia trzeciego etapu lub zależnie od przypadku, natychmiast po 1 lipca 1998 r.:- Rada przyjmuje postanowienia określone w artykule 106 paragraf 6;- rządy państw członkowskich bez derogacji mianują, zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 Statutu ESBC, Prezesa, Wiceprezesa i pozostałych członków Zarządu EBC.Jeżeli istnieją państwa członkowskie objęte derogacją, liczba członków Zarządu może być mniejsza od przewidzianej w artykule 11.1 Statutu ESBC, ale w żadnym przypadku nie może być mniejsza od czterech.Natychmiast po mianowaniu Zarządu zostają ustanowione ESBC i EBC, które przygotowują się do pełnego funkcjonowania, zgodnie z niniejszym Traktatem i Statutem ESBC.Rozpoczynają one w pełni wykonywać swoje uprawnienia z pierwszym dniem trzeciego etapu.2.Natychmiast po ustanowieniu EBC przejmuje on, jeśli jest to konieczne, zadania EIW.EIW ulega likwidacji po ustanowieniu EBC; procedury likwidacyjne określa Statut EIW.3.Jeżeli istnieją państwa członkowskie objęte derogacją, i tak długo jak istnieją, nie naruszając artykułu 106 paragraf 3 niniejszego Traktatu, Rada Generalna EBC określona w artykule 45 Statutu ESBC zostaje ustanowiona jako trzeci organ decyzyjny EBC.4.Z dniem rozpoczęcia trzeciego etapu, Rada działając jednomyślnie głosów państw członkowskich nie objętych derogacją, na wniosek Komisji i po zasięgnięciu opinii EBC, ustali kursy wymiany nieodwołalnie obowiązujące wobec ich waluty i nieodwołalny kurs, po jakim ECU zastąpi te waluty; ECU zaś stanie się samodzielną walutą.Samo to działanie nie zmieni wartości zewnętrznej ECU.Rada, działając zgodnie z tą samą procedurą, podejmie także inne kroki konieczne do szybkiego wprowadzenia ECU jako wspólnej waluty w tych państwach członkowskich.5.Jeśli podjęta zostaje decyzja, zgodnie z procedurą określoną w artykule 109k paragraf 2, o uchyleniu derogacji, Rada, działając kwalifikowaną większością głosów państw członkowskich nie objętych derogacją i danego państwa członkowskiego, na wniosek Komisji i po zasięgnięciu opinii EBC, przyjmuje kurs, po jakim ECU zastępuje walutę danego państwa członkowskiego, oraz podejmuje inne działania konieczne do wprowadzenia ECU jako wspólnej waluty w danym państwie członkowskim.Artykuł 109m1.Do chwili rozpoczęcia trzeciego etapu każde państwo członkowskie traktuje swoją politykę kursów walut jako przedmiot wspólnego zainteresowania.Czyniąc to państwa członkowskie biorą pod uwagę doświadczenia nabyte podczas współpracy w ramach Europejskiego Systemu Walutowego (EIW) i przy rozwoju ECU oraz respektują kompetencje istniejące w tych sferach.2.Od początku trwania trzeciego etapu i tak długo, jak państwo członkowskie posiada derogację, paragraf 1 stosuje się odpowiednio do polityki kursów walut danego państwa członkowskiego."26) W Tytule II części trzeciej, tytuł rozdziału 4 otrzymuje następujące brzmienie:"TYTUŁ VIIWSPÓLNA POLITYKA HANDLOWA"27) Uchyla się artykuł 111.28) Artykuł 113 otrzymuje następujące brzmienie:"Artykuł 1131.Wspólna polityka handlowa opiera się na ujednoliconych zasadach, zwłaszcza w stosunku do zmian stawek celnych, zawierania umów o cłach i umów handlowych, ujednolicania działań liberalizacyjnych, polityki eksportowej i działań chroniących handel, podejmowanych w przypadku dumpingu subwencji.2.Komisja przedkłada propozycje Radzie odnośnie wprowadzania w życie wspólnej polityki handlowej.3.Jeżeli istnieje potrzeba negocjowania umów z jednym państwem, większą ich ilością lub z organizacjami międzynarodowymi, Komisja przedstawia zalecenia Radzie, która upoważnia ją do rozpoczęcia koniecznych negocjacji.Komisja prowadzi te negocjacje w porozumieniu ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę, mającym wspierać Komisję w tym zadaniu, i w ramach takich dyrektyw, jakie może wydać jej Rada.Stosuje się odpowiednie postanowienia artykułu 228.4.W wykonywaniu uprawnień przyznanych niniejszym artykułem, Rada działa kwalifikowaną większością głosów."29) Uchyla się artykuł 114.30) Artykuł 115 otrzymuje następujące brzmienie:"Artykuł 115Aby zapewnić, że działaniom polityki handlowej podjętym zgodnie z niniejszym Traktatem przez którekolwiek państwo członkowskie nie stanie na przeszkodzie zmniejszenie obrotów handlowych, lub jeżeli różnice pomiędzy takimi działaniami prowadzą do trudności gospodarczych w jednym państwie członkowskim lub w większej ich liczbie, Komisja zaleca metody niezbędnej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi.Przy braku powyższego, Komisja upoważnia państwa członkowskie do podjęcia koniecznych działań ochronnych, ustalając ich warunki i szczegóły.W nagłym przypadku, państwa członkowskie zwracają się do Komisji z wnioskiem o upoważnienie do samodzielnego podjęcia koniecznych działań, Komisja podejmuje decyzję niezwłocznie; państwa członkowskie zawiadamiają pozostałe państwa członkowskie o tych działaniach.Komisja może podjąć decyzję o uzupełnieniu lub zaprzestaniu odnośnych działań przez państwo członkowskie.Przy wyborze takich działań, priorytet otrzymują te, które powodują najmniejsze zakłócenia w funcjonowaniu wspólnego rynku."31) Uchyla się artykuł 116
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
