[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jane Goodall donosi, \e samice, które łączą wyjątkowo silne więzi współpracy z innymi samicami,mają liczniejsze potomstwo, \e prze\ywa większy odsetek ich niemowląt, a ich córki szybciej dorastają.Zob.: Annę Dusey, Jennifer Williams iJane Goodall, The Influence of Dominance Rank on Reproductive Success of Female Chimpanzees , Science, August 8, 1997.229 tak samo chętni do pomocy jak członkowie jednej rodziny6.Socjalizacja kształtuje mózgAnatomicznym dziedzictwem ludzkiej potrzeby łączenia się w grupę jest koramózgowa, wierzchnie warstwy mózgu, którym zawdzięczamy zdolność myślenia.Do ewolucyjnych zmian danego gatunku doprowadziło przystosowywanie się dowyzwań, które miały największe znaczenie dla przetrwania.Działanie wzorganizowanej grupie - bez względu na to, czy jest to zespól pracowników czypierwotna horda - wymaga wysokiego poziomu inteligencji społecznej, czyliumiejętności rozpoznawania układu stosunków społecznych i właściwego sytuowaniasię w tym układzie.Jeśli osoby o wyższej inteligencji społecznej mają najliczniejszepotomstwo - a zatem są najlepiej przystosowane - to natura doprowadziłaby dowyselekcjonowania zmian w mózgu, które umożliwiałyby lepsze radzenie sobie zzawiłościami życia w grupie7.Członkowie grupy musieli brać pod uwagę zarównododatnie strony wspólnego życia, takie jak współdziałanie przy odpieraniu wrogów,polowaniu, zbieraniu roślin i owoców oraz opiekowanie się dziećmi, jak i ujemne -rywalizację o jedzenie, partnerki i inne ograniczone dobra, szczególnie w czasachniedostatku.Dodajmy do tego konieczność liczenia się z hierarchią dominacji,zobowiązaniami wobec całej grupy i krewnych, wzajemną wymianę dóbr i świadczeń, aotrzymamy ogromną liczbę danych, które każdy członek grupy musiał przechowywaćw pamięci i właściwie wykorzystywać.I to właśnie było zródłem ewolucyjnej presji na wykształcenie się myślącegomózgu , który musiał być zdolny do natychmiastowego uchwycenia wszystkich tychspołecznych powiązań i zależności.W królestwie zwierząt tylko ssaki mają koręmózgową.U naczelnych (włącznie z człowiekiem), stosunek masy kory mózgowej docałkowitej masy mózgu wzrasta proporcjonalnie do wielkości grupy typowej dladanego gatunku8.Pierwsi ludzie tworzyli grupy liczące dziesiątki czy setki osobników(obecnie organizacje mogą liczyć tysiące osób).Wedle tego poglądu inteligencja społeczna pojawiła się przed myśleniemracjonalnym; zdolność myślenia abstrakcyjnego uczepiła się kory mózgowej, która6 Pisze o tym Bruce Bower, Return of the Group , Science News, November 18, 1995.7 Głównym głosicielem tej teorii jest Denise Cummins, psycholog ewolucyjny i autorka Human Reasoning: An Euolutionary Perspective(Cambridge, MA: Bradford/MIT Press, 1997).8 T.Sawaguchi i H.Kudo, Neocortical Development and Social Structures in Primates , Primates 31(1990).230 pierwotnie rozrosła się po to, byśmy radzili sobie z bezpośrednio otaczającą nasrzeczywistością stosunków interpersonalnych9.Jednakże kora mózgowa rozwinęła sięze starszych struktur mózgu emocjonalnego, takich jak ciało migdałowate, a zatem jestbogato przetykana połączeniami nerwowymi biorącymi udział w powstawaniu emocji.Kora, ze swym znakomitym zrozumieniem dynamiki procesów zachodzących wgrupie, musi interpretować dotyczące jej dane w zgodzie z sygnałami emocjonalnymi.W istocie rzeczy każdy akt umysłowego rozpoznania rzeczywistości ( To jest krzesło )obejmuje reakcję emocjonalną na tę rzeczywistość ( .ale nie podoba mi się ).Ten sam obwód nerwowy daje nam znać na przykład, kogo z osób stojących oboknas w windzie powinniśmy pozdrowić, a kogo nie ( Zdaje się, że szefowa jest dzisiaj wzłym humorze - lepiej nie będę się do niej odzywała ).Poza tym rejestruje on każdyszczegół stosunków składających się na wspólne działania w miejscu pracy, mającychkluczowe znaczenie dla przetrwania w dzisiejszych przedsiębiorstwach.Przy odbieraniu najsuchszych nawet informacji nasze nerwowe detektory niuansówemocjonalnych odczytują niezliczone delikatne sygnały - ton głosu, dobór słów,subtelne zmiany pozy, gestów, rytm mowy - wychwytując wplecione w przekazinformacji subtelne komunikaty, które określają jej emocjonalny kontekst.Teemocjonalne sygnały utrzymują rozmowę - czy grupę - na właściwym kursie albosprowadzają ją na manowce.Dobra koordynacja zależy od tego przekazuemocjonalnego nie mniej niż od jasnej, racjonalnej treści tego, co się mówi i robi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
