magda+praca+magisterska%281%29

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dla placówek wielkopowierzchniowych bierzemy pod uwagę parametry tych sklepów nie zaś liczbę mieszkańców.Wśród tych parametrów możemy wyróżnić takie jak: wielkość lokali sklepowych, liczbę sprzedawców, wielkość zaopatrzenia, obrotów itp.Przy obliczaniu odległości między tymi ośrodkami można wykorzystać nie tylko wiedzę stricte dotyczącą ilości kilometrów, lecz także czas podróży, czy też jej koszt.Czasem łączy się ze sobą kilka tych miar, np.czas podróży i jej koszt.Kolejną miarą badania przyciągania placówek handlu detalicznego jest metoda P.D.Converse'a w latach czterdziestych ubiegłego stulecia w Illinois.Dokonał on pewnych modyfikacji w modelu Reilly'ego.Nowy model przedstawił za pomocą wzoru, który zaprezentowany został poniżej.gdzie:- proporcja zakupów dokonywanych przez ludność miasta b w głównym ośrodku handlowym, tj.mieście a (rozmiary sprzedaży detalicznej „wychodzącej” poza miasto b)- proporcja zakupów dokonywanych przez ludność miasta b w tym mieście (rozmiary sprzedaży detalicznej „pozostającej” w mieście b)- liczba ludności głównego ośrodka handlowego - miasta a- liczba ludności miasta bd - odległość między ośrodkami a i bx - czynnik bezwładności (inercji)Sformułował on nowe brzmienie prawa grawitacji, które brzmi „główny ośrodek handlowy i miasto znajdujące się na jego obszarze rynkowym dzielą zakupy tego miasta wprost proporcjonalnie do liczby ludności obu miast i odwrotnie do kwadratu odległości między nimi o określonym czynniku bezwładności”.Converse na podstawie badań empirycznych wyliczył wartość czynnika bezwładności i ustalił, że przyjmuje on wartość 4, jednak przy dużej różnicy między miastami zmniejsza się on do 1,5.Oba przedstawione model charakteryzowały się tym, iż opisują one celowość lokalizacji zakupów nie na podstawie zawartej koncepcji teoretyczno - metodologicznej lecz na podstawie obserwacji rzeczywistych struktur oraz zjawisk przestrzenno - ekonomicznych.Zarzucano tym modelom brak elementów , które odzwierciedlały by indywidualny charakter wyboru lokalizacji miejsca zakupów.Kolejnym modelem zaliczanym do tej grupy jednak uzupełniony właśnie o te parametry subiektywne to grawitacyjny model zakupów M.Cadwalladera.Wyróżnił on trzy determinanty lokalizacji miejsca zakupów, są to według niego:- atrakcyjność ośrodka handlowego (sklepu),- odległości fizycznej lub komunikacyjnej, jaka dzieli konsumenta oraz miejsce lokalizacji ośrodka handlowego (sklepu)- „informacyjności” (właściwości informacyjnych) ośrodka handlowego (sklepu).Jest to pochodna natężenia celowych akcji reklamowo - promocyjnych danego ośrodka oraz przekazu informacji o nim kanałami nieformalnymi.Jest to więc charakterystyka, która różni się dla poszczególnych grup konsumentów.Model ten został przedstawiony za pomocą poniżej prezentowanego wzoru, w którym - oznacza proporcję konsumentów odwiedzających sklep i z miejsc swego pobytu.Wielkości służące do określenia oddziaływań przestrzennych są wynikiem oszacowań dokonywanych przez samych konsumentów, są to z reguły wielkości syntetyczne, wypadkowe kilku mierników szczegółowych.Konsumenci sami oceniają te determinanty odpowiednio według własnych kryteriów oceń, odczuć i reakcji.Przy realizacji tego typu badań niezbędne są badania ankietowe.Posiadając dane dotyczące odległości między poszczególnymi placówkami handlowymi oraz liczbę mieszkańców zamieszkujących dzielnice, w których te placówki się znajdują możemy za pomocą metody Reilly'ego obliczyć proporcję zakupów dla każdej pary ośrodków wielkopowierzchniowych.Poniżej w tabeli 3.1.1 przedstawiono odległości miedzy każdą parą ośrodków handlowych oraz odległości między ośrodkami komunikacyjnymi dzielnic a placówkami handlowymi w tabeli 3.1.2.Dane te wyznaczono na podstawie mapy (załącznik nr 2).Tabela 3.1.1 Odległości między ośrodkamiCentrum handloweC1GéantC2KrakchemiaC3RealC1Géant0,963,2C2Krakchemia0,962,48C3Real3,22,48Źródło: opracowanie własneTabela 3.1.2 Odległości między ośrodkami komunikacyjnymi a placówkami handlowymiOdległości w kmO1O2O3C10,542,623,08C20,381,693,23C33,082,771,73Źródło: opracowanie własneDla potrzeb modelu Reillego wzięto pod uwagę nie liczbę ludności, lecz powierzchnię ośrodków handlowych.Postąpiono tak, ponieważ brano pod uwagę nie całe konglomeracje miejskie, lecz ośrodki handlowe.Obliczamy jaki procent ludzi z III dzielnicy robi zakupy w Géant'cie, a jaki w Krakchemii.Z obliczeń wynika, że ludzie korzystający z węzła komunikacyjnego na Rondzie Polsadu częściej robią zakupy w centrum handlowym Géant.Na każde 100 zakupów dokonanych w Krakchemii przypada ok.114 zakupów w Géant'cie.Obliczamy jaki procent ludzi z II dzielnicy robi zakupy w Géant'cie, a jaki w Krakchemii.Z obliczeń wynika, że ludzie korzystający z węzła komunikacyjnego przy Rondzie Mogilskim chętniej korzystają z centrum handlowego Krakchemia.Na każde 100 zakupów dokonanych w Krakchemii przypada ok.96 zakupów w Géant'cie.Obliczamy jaki procent ludzi z XIV dzielnicy robi zakupy w Géant'cie, a jaki w Krakchemii.Wyliczono, iż na 100 zakupów dokonywanych w Krakchemii, przypada ok [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz