18.praca magisterska alkoholizm relacje interpersonalne w rodzinie alkoholowej

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Określenia „alkoholizm nałogowy” i „alkoholizm przewlekły” zastąpiono terminem „zespół uzależnienia od alkoholu” („zespół zależności alkoholowej”).Termin ten został wprowadzony przez ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia do IX wersji Międzynarodowej Klasyfikacji w 1978 roku.(B.T.Woronowicz 1993, s.33,38)Uzależnienie od alkoholu, czyli alkoholizm, jest chorobą, która zaczyna się i rozwija podstępnie, bez świadomości zainteresowanej osoby.Polega na niekontrolowanym piciu napojów alkoholowych i może doprowadzić do przedwczesnej śmierci.Objawy tej choroby to przede wszystkim:lZmiana tolerancji na alkohol.lPodwyższenie tolerancji ujawnia się, gdy wypicie tej samej ilości co kiedyś, powoduje słabsze niż poprzednio efekty - żeby uzyskać ten sam efekt co poprzednio, trzeba wypijać więcej niż kiedyś.Obniżenie tolerancji ujawnia się, gdy przy dawkach alkoholu mniejszych niż poprzednio pojawiają się podobne efekty nietrzeźwości.lObjawy abstynencyjne.lGdy człowiek przerywa dłuższe picie lub zmniejsza ilość wypijanego alkoholu pojawiają się bardzo przykre objawy - niepokój i drażliwość, dreszcze i drżenie kończyn, skurcze mięśniowe, poty, nudności, a nawet zaburzenia świadomości i majaczenia.Osoba uzależniona stara się szybko usunąć te cierpienia przy pomocy alkoholu.lSubiektywne poczucie łaknienia alkoholu.lW miarę upływu czasu bez alkoholu pojawiają się nieprzyjemne doznania podobne do głodu i wewnętrznego przymusu wypicia, połączonego z poczuciem paniki i obawą, że się nie wytrzyma długo bez alkoholu.lKoncentracja życia wokół picia.lObecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym; dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do wypicia i dostępności alkoholu.lUtrata kontroli nad piciem.lPo wypiciu pierwszej porcji alkoholu ujawnia się niemożność skutecznego decydowania o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia.lZaburzenia pamięci i świadomości.lPo wypiciu pojawiają się „dziury pamięciowe”, całe fragmenty wydarzeń znikają z pamięci; mimo próby obrony pozorów rozumności i ciągłości postępowania coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością osoby uzależnionej.lNawroty picia po próbach utrzymywania okresowej abstynencji.lOd czasu do czasu człowiek dostrzega, że picie wymyka się spod jego kontroli i próbuje udowodnić sobie i innym, że potrafi nad tym zapanować, jednak próby te przynoszą niepowodzenie.(J.Mellibruda 1993, s.31-32)Uzależnienie od alkoholu jest chorobą postępującą i rozwijającą się w czasie.W jej przebiegu można wyodrębnić następujące fazy: wstępną, ostrzegawczą, krytyczną oraz chroniczną.Uzależnienie rozwija się powoli i podstępnie.W początkowym okresie picie ma charakter towarzyski i okazjonalny.Człowiek doznaje wówczas na ogół pozytywnego działania alkoholu.Zauważa, że alkohol uspokaja go i odpręża, pozwala zasnąć oraz załatwić wiele spraw, ośmiela a także ułatwia nawiązywanie kontaktów społecznych.Co prawda przejściowo mogą pojawiać się bóle głowy, niestrawność lub tzw.„kac”.Nie są to jednak dolegliwości na tyle dokuczliwe, aby mogły skutecznie zniechęcić osobę, u której wystąpiły, do dalszego sięgania po alkohol.W tej pierwszej fazie alkohol staje się ważnym elementem wszelkich spotkań towarzyskich, uroczystości rodzinnych itp.Pojawia się również skłonność do wyszukiwania okazji do napicia się.Wejście w fazę ostrzegawczą objawia się tzw.palimpsestami alkoholowymi.Polegają one na niemożności przypomnienia sobie niektórych wydarzeń z okresów picia.Są to luki pamięciowe, „przerwy w życiorysie”, „urwane filmy”, które pojawiają się po spożyciu większych ilości alkoholu.Palimpsesty są skutkiem wpływu alkoholu na funkcje mózgu.Faza krytyczna charakteryzuje się utratą kontroli nad piciem oraz porannym piciem tzw.„klinowaniem”.Uzależnienie w tej fazie na poziomie biologicznym objawia się występowaniem zespołu abstynencyjnego.Zaburzenia na poziomie emocjonalnym i psychicznym przejawiają się wzmożoną pobudliwością nerwową, skłonnością do zachowań agresywnych oraz utratą krytycyzmu.Z powodu zachowań związanych z piciem alkoholu, pojawiają się wyrzuty sumienia, poczucie winy, wstyd, niekiedy nawet myśli samobójcze.W ostatniej fazie chronicznej występują wielodniowe lub wielotygodniowe „ciągi” picia.Następuje degradacja psychospołeczna objawiająca się utratą rodziny i pracy, zaburzeniem stosunków z otoczeniem i poważnymi problemami zdrowotnymi (fizycznymi i psychicznymi).W przypadku niepodjęcia leczenia, faza ta kończy się śmiercią.Alkoholizm jest chorobą śmiertelną.Jeśli jej rozwój nie zostanie w porę powstrzymany, to wskutek wieloletniego, wyniszczającego działania może doprowadzić do śmierci.Należy jednak pamiętać, że zatrzymanie procesu chorobowego jest możliwe na każdym etapie i w każdej fazie.(B.Woronowicz 1995, s.37)Charakterystyczną cechą choroby alkoholowej jest jej nieuleczalność.Osoba uzależniona, po przejściu terapii odwykowej, może nauczyć się skutecznych sposobów zachowywania całkowitej abstynencji.Nie istnieje natomiast możliwość powrotu osoby uzależnionej do kontrolowanego picia.Uzależnienie jest procesem nieodwracalnym.Dlatego osobę uzależnioną, lecz zachowującą trzeźwość, nazywa się „trzeźwym alkoholikiem” a nie „byłym alkoholikiem”.Aby powrócić do trzeźwego sposobu życia, nie wystarczy w tym celu jedynie powstrzymywać się od picia.Alkoholik musi włożyć wiele wysiłku, aby uzyskać trwałą przemianę we własnej osobowości, zmienić jakość swego życia, poprawić stosunki z innymi ludźmi oraz zrewidować dotychczasowy system wartości.Zachowywanie trzeźwości wymaga od osoby uzależnionej, nieustannej pracy nad sobą, zmiany sposobu myślenia, umiejętności radzenia sobie ze stresem oraz odbudowy sfery emocjonalnej.Dlatego leczenie jest długotrwałym procesem, tak jak długotrwałym procesem jest rozwój uzależnienia.Warto tutaj wspomnieć o jeszcze jednej właściwości choroby alkoholowej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz