Zajdel Janusz Andrzej Paradyzja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przyjmując za fakt brak siły Coriolisa wewnątrz Paradyzji, można było bez trudu zrozumieć prawiewszystko: od podziału wnętrza na piętra i komórki mieszkalne, poprzez utrudnienia w poruszaniu siępo segmentach, aż do owej ścisłej inwigilacji każdego z osobna i surowego traktowania wszelkichpodejrzanych informacji przekazywanych sobie nawzajem przez ludzi.Tylko że przyjęcie takich wniosków do wiadomości napawało przerażeniem i zgrozą.Wynikało z nichbowiem, że poza racjonalistycznie i sprawiedliwie działającym Systemem Zabezpieczeń, widzianymprzez Paradyzyjczyków jako jedyna siła sprawcza, decydująca o ich losie i podejmująca działaniakonieczne do zapewnienia ludności maksymalnego bezpieczeństwa, istnieje jeszcze inna, nadrzędna,nieznana siła, której podlega sam System.Jednym słowem, zachodziło uzasadnione podejrzenie, a właściwie - dla Rinaha przynajmniej -pewność, że oprócz konserwatorów i operatorów, rekrutujących się spośród obywateli Paradyzji, całamachina porządkująca ten świat posiada jeszcze.właścicieli.To bezpieczeństwu ich właśnie, a nie mieszkańców "sztucznej planety", służyć miał złożony i kosz-towny System Zabezpieczeń.To ich interesów chronić musiały satelitarne wyrzutnie rakietowe, ukła-dy śledzenia i ostrzegania.73Wszystko to wynikało z poszlak, których prawdziwość należało udowodnić.Dowód taki postawiłbyna głowie całą sprawę Paradyzji."Ale.czy w jakimkolwiek stopniu odmieniłoby to los jej mieszkańców? - zastanowił się Rinah w tymmiejscu swoich rozważań.- Czy świadomość totalnej mistyfikacji, którą dla nich spreparowano,wyzwoli w nich odruchy buntu, czy tylko.przerażenia i przygnębienia? Czy w ogóle ma dla nichjakiekolwiek praktyczne znaczenie wiedza o ich prawdziwej sytuacji?"Po powrocie ze spóznionego śniadania Rinah zastał w swoim pokoju brodatego mężczyznę, w którymrozpoznał wczorajszego rozmówcę z video.- Zmieniłeś miejsce zamieszkania? - spytał Rinah ostrożnie.- Mam prawo poruszać się po całym segmencie.Zostałem właśnie etatowym poetą, między innymidzięki wierszom, które znasz.Jestem tu zatem prawie że służbowo.Możemy porozmawiać oliteraturze, o poezji.- powiedział Nikor uśmiechając się ironicznie.- Gratuluję! Wiersze bardzo mi się podobały.- Rozumiesz moją poezję?- Lepiej niż ty sam.- Bywa i tak.Poeta nie musi sam siebie rozumieć, byle przekazał coś odbiorcy swych utworów.- Tak.Odbiorca sam odnajduje to, co dzwięczy w strofach, nie dopowiedziane.Na tym polegapoezja.- Zwłaszcza paradyzyjska! - Nikor skrzywił się po swojemu.- Pewien przypadkowo spotkany facet, wdrodze na dół, cytował mi trochę prozy.Ale proza to coś zupełnie innego niż poezja.Nie bardzorozumiałem, o co mu chodziło.To był zresztą jakiś urman.- Urman?- No, "urojenia maniakalne".Wiezli go do wariatów.- Na dół?- Jak zwykle urmanów.To był prawdziwy wariat.Gadał i gadał, a potem pluł pestkami od śliwek.- Pestkami? I cóż z tego?- Nic.Po prostu, spadały na podłogę.Wokoło cisza i bezruch, a on tfu, tfu, tymi pestkami.- Zdumiewające! - Rinah z trudem powstrzymał się od żywszej reakcji.- Zupełny wariat! Co się z nimstało?- Pojęcia nie mam.To było dziesięć lat temu - powiedział Nikor, wstając z fotela.- Wpadnij jeszcze kiedyś! - zaprosił go Rinah, ściskając podaną dłoń.Obaj wiedzieli, że nie należy kusić losu.Każde niepotrzebne słowo mogło zwrócić uwagę Centrali naniewinny dialog prozaika z poetą.Najważniejsze zostało powiedziane.Rinah nie był pewien, czy jegogość w pełni rozumie znaczenie informacji, którą przekazał.Widocznie jednak zdawał sobie sprawę zjej ważności.Dla Rinaha była to wiadomość potwierdzająca ostatecznie hipotezę Larsa Beniga.W Paradyzji niewystępuje siła Coriolisa.74Benig nie mógł zapewne stwierdzić tego bezpośrednio, lecz natrafił widocznie na inne zjawiskapośrednio ten fakt dokumentujące.Nazwiska "Coriolis" użył jako symbolu, nawiązującego domechanicznej charakterystyki obiektu."Brak siły Coriolisa" jednoznacznie określał, czym nie możebyć Paradyzja.Lars znał prawdę, nim wywieziono go w nieznanym kierunku, Pestka była ostatecznym tegodowodem.ROZDZIAA XVIICzy nie mógłbyś uzyskać dla mnie zezwolenia na odwiedzenie któregoś z sąsiednich segmentów? -zagadnął Rinah, gdy następnego dnia spotkali się z Alvim na śniadaniu,- Obawiam się, że to niemożliwe.- Zinia Vett obiecała, że postara się zorganizować mi wycieczkę na Tartar.Alvi wzruszył ramionami.- Jeśli ktoś ma takie znajomości.- powiedział z lekką drwiną.- Ja, niestety, nie jestem gwiazdątelewizji.Zresztą chyba jej także nie udałoby się dostać dla ciebie przepustki międzysegmentowej.- A więc łatwiej dostać się na dół niż do przyległego sektora? - Na dół w ogóle bardzo łatwo się dostać- mruknął Alvi ponuro.- Ważne jest jednak, w jakim charakterze.Osobiście nie , ciągnie mnie tamzupełnie.- Niektórzy bywają tam dość często.Zinia na przykład.- Sam powiedziałeś: niektórzy.- Alvi wyraznie nie zamierzał podejmować tematu.- A do sąsiednichsegmentów naprawdę nie ma po co chodzić.Wszędzie jest podobnie.- Mam wrażenie, że Jedynka stanowi segment reprezentacyjny, pokazowy.Tutaj znajduje się terminalrakietowy, tu przybywają goście spoza układu.Chciałbym wiedzieć, czy gdzie indziej jest naprawdętak samo.- Zostałem zobowiązany do zapewnienia cię, że tak jest w istocie.Opuszczając Paradyzję niepowinieneś mieć co do tego najmniejszych wątpliwości - wycedził Alvi, patrząc przenikliwie w oczyRinaha.- Byłbym niepocieszony, gdyby mi się to nie udało.- Tak, rozumiem.Więc mam napisać, żew każdym z pozostałych jedenastu segmentów wszystko wygląda podobnie.- Zciśle mówiąc, wdziesięciu.Z wyjątkiem Siódemki.- A więc jednak.są pewne wyjątki?- Siódmy segment spełnia szczególne funkcje.Mieści się tam główne zaplecze techniczne, wszystkiepodstawowe urządzenia zapewniające nasze istnienie: reaktory energetyczne, system oczyszczalniawody i powietrza, wytwornice tlenu, centralne studio telewizji, węzeł łączności wewnętrznej ioczywiście urządzenia Systemu Zabezpieczeń.- To niezmiernie interesujące!- Nie ma mowy, abyś się tam dostał - Alvi stanowczo pokręcił głową.- Ze względu na kluczowe zna-czenie tych obiektów, nie ma do nich dostępu nikt spoza ścisłego kręgu osób obsługujących urządze-75nia.Obsługa zamieszkuje zresztą wewnątrz Siódmego Segmentu, a więc, w praktyce, jest on zupełnieodcięty od reszty planety.Chyba rozumiesz, że nie może być inaczej.Rinah przytaknął w zamyśleniu, grzebiąc łyżką w talerzu nieapetycznej papki.- Wynika stąd, że będę musiał pomyśleć nad nowym tytułem dla mojej książki - powiedział podłuższej chwili milczenia.- Masz już tytuł?- Mam.Dawno go wymyśliłem, lecz teraz okazuje się, że nie przyda się na nic.- Jak miał brzmieć?- "Dookoła Sztucznego Zwiata".Ale, jak słyszę, tego świata nie można obejść dookoła.- Z Pierwszego Segmentu można dojść do Szóstki, a idąc w druga stronę, przez Dwunastkę, aż do�semki.Jeśli się ma pozwolenie, oczywiście.- Ale to już nie to samo, co obejść dookoła - powiedział Rinah z nutą żalu w głosie.- Szkoda takiegoładnego tytułu.- Wymyślisz inny, równie dobry.- Na przykład: "Zwiat w konserwie", albo "Wśród zapuszkowanych" - zakpił Rinah [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz