eBooks.PL.Izrael.Szahak. Zydowskie.Dzieje.i.Religia. Polityka.Ĺťydzi.Izrael.Kultura.Cywilizacja.Historia.PaĹstwo.Polska.Ojczyzna.Honor.Europa.Kresy.Rosja.Niemcy.WĹadza.Spisek.doda.KsiÄĹźka.KsiÄĹźki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Drogi Mosze, pozdrawiam.Zaczynam ten list dzisiaj wieczorem, chociaż wiem dobrze, że go dzisiaj nie skończę, a to z dwóch powodów: ponieważ jestem bardzo zajęty i ponieważ moim zamiarem jest napisać list długi, aby wyczerpująco odpowiedzieć na Twoje pytania.Z tego powodu będę musiał przepisać pewne ustępy z pism naszych mędrców, niech pamięć o nich będzie błogosławiona, i je odpowiednio zinterpretować.(11)Wśród narodów nieżydowskich istnieje zwyczaj, zgodnie z którym wojna, podobnie jak gry, czy futbol czy koszykówka, rządzi się własnymi prawami.Jednakże jak piszą nasi mędrcy, niech pamięć o nich będzie błogosławiona, [.] dla nas wojna nie jest grą, lecz żywotną koniecznością, i tylko wedle tego kryterium możemy tę wojnę oceniać.Z jednej strony [.] uczy się nas, że jeśli żyd zamorduje goja, uważany jest za mordercę, i chociaż żaden sąd nie ma prawa go skazać, waga tego czynu równa się każdemu innemu mordowi.Jednakże te same autorytety w innym miejscu piszą, że Rabbi Szimon zwykł mawiać: „Gojów najlepiej zabić, wężom najlepiej rozwalić czaszkę”.Można się spierać o to, czy Rabbi Szimon użył wyrażenia „zabić” jedynie przenośnie i nie należy go traktować dosłownie, lecz w sensie „gnębić” lub innego słowa o podobnym znaczeniu.W ten sposób nie popadamy przynajmniej w sprzeczności z ty, co twierdzą wspomniane wcześniej autorytety.Albo można się spierać, że skoro wyrażenie to użyte zostało w sensie dosłownym, to jednak była to [jedynie] osobista opinia Rabbiego, kwestionowana przez innych mędrców.Prawdziwe wyjaśnienie znajduje się w Tosefot.(12).Dowiadujemy się tam [.] co na ten temat ma do powiedzenia Talmud, a mianowicie, że gojowi, który wpadł do studni, nie powinno się pomagać wydostać, lecz również nie powinno się go spychać do studni, żeby zginął; innymi słowy: goja nie należy ratować, ale też i nie należy go z premedytacją zabijać.W Tosefot jest napisane: „Jeśli stwierdzenie >>gojów najlepiej zabić<< czyniłoby w umysłach zamęt, wówczas należy przyjąć, iż dotyczy ono stanu wojny”.[.]W opinii komentatorów Tosefot, należy dokonać wyraźnego rozróżnienia między czasem wojny i czasem pokoju, i chociaż w czasie pokoju zabijanie gojów jest zakazane, to jednak w czasie wojny jest to dla nas micwa [nakaz, obowiązek religijny].[.]A oto na czym polega różnica między żydem a gojem: chociaż zasada: „Ktokolwiek chce ciebie zabić, pierwszy powinien zostać zabity” odnosi się do żyda, jak to zostało napisane w traktacie Sanhedrin [stanowiącym fragment Talmudu], to jednak odnosi się ona do niego w razie [uzasadnionej] obawy, że goj istotnie zamierza pozbawić żyda życia.Lecz w czasie wojny zazwyczaj zakłada się, że goj chce cię zabić, z wyjątkiem sytuacji, kiedy widać wyraźnie, iż nie ma on złych zamiarów.Na tym właśnie polega według halachy zasada „obrony koniecznej” - a nie na obcej nam, a przyjętej przez armię izraelską koncepcji, której skutkiem jest wiele ofiar śmiertelnych [wśród żydów].Załączam wycinek z gazety z przemówienia Rabbiego Kalmana Kahana, które wygłosił w Knesecie.Ukazuje oni wyraziście - choć i boleśnie - dlaczego „obrona konieczna” przyczynia się do ofiar w ludziach.Kończę w nadziei, że nie będziesz miał mi za złe, iż napisałem tak długi list.Temat, który poruszyłeś, dyskutowano już nie raz.Twój list skłonił mnie jedynie do szczegółowego opisania tej kwestii.Pokój z Tobą i wszystkimi żydami, i mam nadzieję zobaczyć cie, jak piszesz, wkrótce.Twój Szimon”Odpowiedź Mosze na list rabina Szimona Weisera:„Wasza Czcigodność, Mój Drogi Rabbi,Mam nadzieję, że zarówno Rabbi, jak i jego rodzina są w dobrym zdrowiu.Otrzymałem Wasz długi list i jestem szczególnie wdzięczny za Waszą troskę o moją skromną osobę, bo przypuszczam, że piszecie listy do wielu, a większość czasu poświęcacie na studiowanie innych poważnych spraw.Tym bardziej więc głęboka jest moja wdzięczność.Co do samego listu, oto jak ja go zrozumiałem: W czasie wojny nie tylko wolno mi, lecz nawet wymaga się ode mnie, bym zabijał wszystkich arabskich mężczyzn i kobiety, którzy wejdą mi w drogę.Istnieje bowiem obawa, iż wspierają oni naszego przeciwnika, czy to pośrednio, czy bezpośrednio.Jeśli o mnie chodzi, to muszę ich zabijać, nawet gdybym miał popaść w konflikt z prawem wojskowym [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz