[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Feee odezwał się Sam. Ja umiem ugryzć mojego dużego palca u nogi pochwalił się TobyDavy'emu.Davy popatrzył na niego lekceważąco. O, jest Rob powiedziała Jenny prostując się. Witaj, kochanie rzekł nachylając się, by pocałować Lizzie. Jakbyło? Fajnie odparła. Jestem tylko trochę skołowana, bo wszystkobyło dla mnie nowe.Robert wziął na ręce Davy'ego i usiadł na jego krześle sadzając sobiechłopca na kolanach. Założę się, że wcale nie było fajnie.Na pewno było fatalnie. Mama mówiła, że było okropnie wtrącił Sam. Och, Lizzie.Lizzie położyła rękę na jego dłoni. Wcale nie.Nie było aż tak zle.Po prostu poużalałam się trochę przedJenny.Robert uśmiechnął się do niej. Jenny była wspaniała.Nie wiedziałem, że już wróciłaś, bo zajrzałbymtu po ciebie, żebyś porozmawiała z Frances.Lizzie wytrzeszczyła oczy.227 Z Frances? Tak.Dzwoniła dziesięć minut temu; nie miała pojęcia, że już zaczęłaśpracować w Westondale. Co mówiła? Pytała, czy może przyjechać na lunch w najbliższą niedzielę. Oczywiście, że tak.Robert schylił się i z roztargnieniem pocałował chłopczyka w głowę. Frances chce przywiezć ze sobą swego sławnego hiszpańskiegokochanka.%7łeby go nam przedstawić.Powiedziałem, że zapraszamy ichoboje, więc mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko. 1 2Założę się, że jest dziwaczny rzuciła Harriet. Dlaczego? spytał Alistair nie podnosząc wzroku znad książeczkiDavy'ego o sowie bojącej się ciemności, którą właśnie czytał. Bo jest cudzoziemcem.Pamiętasz tych francuskich chłopców, którychmieliśmy w szkole? Byli ogromnie dziwaczni.Alistair zaczął skręcać pasemko włosów na głowie. Ale on jest dosyć stary.Mama tak mówiła. Bycie dziwacznym jest niezależne od wieku zawyrokowałapogardliwym głosem Harriet. Po prostu niektórym się zdarza.Naprzykład tym wszystkim okropnym poetom, co to bredzą patetycznie opierwszych wiosennych kwiatkach.Są starzy jak świat, a każdy bezwyjątku jest dziwaczny.Alistair rzucił książkę na podłogę.Okazało się, że sowa podstępemzostała wywabiona z gniazda nocą i przekonała się, że w ciemności widziznacznie lepiej niż za dnia, tak więc zakończenie było tyleż szczęśliwe, cokiepskie. Ale ciocia zdaje się za nim przepadać.Harriet zarumieniła się.Samonapomknięcie o mi-219 łości obudziło wspomnienia i wywołało nieprzyjemny ucisk w gardle. To będzie takie żenujące. Co będzie? Widok ich dwojga. No to nie musisz patrzeć.Ale Harriet bardzo chciała patrzeć na nich.Najwyrazniej Francesuprawiała seks z tym prawdopodobnie dziwacznym Hiszpanem, aponieważ nie byli małżeństwem (seks małżeński był zbyt obrzydliwy iżenujący, żeby w ogóle brać pod uwagę robienie czegoś takiego), fakt tenwzbudzał w Harriet przerażenie i ogromną fascynację.Wchodząc czywychodząc ze swej sypialni w starannie wybranych momentachkilkakrotnie widziała Frances nagą.Ciotka wyglądała bardzo podobniedo Lizzie, której Harriet nie chciała już nigdy więcej zobaczyć nagiej, tyleże była od niej szczuplejsza i nieco łagodniej zaokrąglona.Jednakżezdaniem Harriet obie siostry miały za duże pośladki, nogi zupełnie wporządku, a p., to znaczy łona, okropne, naprawdę żenujące, a jeślichodzi o ich.Harriet przełknęła to słowo i odwróciła się na krześle dookna spoglądając z wściekłością na ulicę.Czuła, że jeśli wyobrazi sobiejakiegoś mężczyznę dotykającego nagie ciało Frances, to chyba pęknie zezłości. Babcia mówi, że on na pewno jest bogaty wtrącił Alistair stając napalcach, by wyciągnąć Atlas dinozaurów dla dzieci", który leżał akuratnieco poza jego zasięgiem. Chciałabym, żebyśmy my byli bogaci powiedziała Harriet ponuro.Alistair otworzył książkę.Pierwszy rysunek przedstawiał smutnegodiplodokusa stojącego w jeziorze, któremu Sam dorysował czerwonąkredką okulary i kokardkę na ogonie. Niestety to chyba wina recesji.Firma taka jak nasza musiała na tymucierpieć.230 Co cię napadło, że mówisz w taki sposób? W jaki? Tak pompatycznie jak jakiś filozof. Ja tylko zadałem sobie nieco trudu, by starannie dobierać słowa odparł Alistair sadowiąc się wygodnie i zabierając do czytania o mózgudiplodokusów.Harriet odeszła od okna.Postanowiła zdjąć czarne rajstopy i włożyć jakąśinną parę także czarnych.Przeszła nad bratem. Nawet jeśli ten Hiszpan rzeczywiście okaże się dziwaczny rzekładobitnie to na pewno nie będzie aż tak dziwaczny jak ty.Alistair westchnął.Wyglądało na to, że diplodokus był pozbawionyminicjatywy roślinożercą i w pełni zasługiwał na to, by zginąć, co zresztąbyło nieuchronne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
