[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zespól działań planistycznych, organizacyjnych, ewidencyjnych i analitycznych związanych z regulacją oraz sterowaniem strumieniami i zasobami w całym procesie wytwórczym określany jest mianem gospodarki materiałowej.Gospodarka materiałowa odgrywa bardzo ważną rolę w działalności produkcyjnej przedsiębiorstwa, ponieważ wpływa zarówno na ilość produkcji i jej jakość, a poprzez to na kształtowanie się kosztów i osiągany zysk.Istota gospodarki materiałowej polega przede wszystkim na zaspokajaniupotrzeb produkcyjnych przy jednoczesnej dążności do minimalizacji zużycia i eliminacji wszelkich zakłóceń w przepływie materiałów i surowców we wszystkich fazach procesu produkcyjnego.Do podstawowych surowców zużywanych w procesie produkcji w Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Frotex" S.A.należą:lbawełna,llprzędza,lltkanina surowa,llbarwniki i chemikalia,lBawełna jest surowcem importowanym przez przedsiębiorstwo, głównieze Szwajcarii, a pochodzącym z krajów azjatyckich, między innymi z Uzbekistanu, Turkmenistanu i Kazachstanu.Bawełna służy do produkcji przędzy, z której następnie produkuje się wyroby finalne.ZPB „Frotex" posiada własną przędzalnię w Podlesiu, która jest najbardziej zmodernizowanym wydziałem w spółce i należy do najnowocześniejszych w Polsce.Zużycie bawełny w procesie produkcji na przestrzeni lat 1995-2000 przedstawia poniższa tabela:Tabela13.Zużycie bawełny w latach 1995 - 2000 r.LATAZUŻYCIE W TONACHZUŻYCIE W TYSIĄCACH ZŁ.19952 54714 443,019962 75214 310,219973 09518 150,119983 09218 429,019993 16121 231,320002 98216 953,3Źródło: opracowanie własne na podstawie danych analitycznych ZPB"Frotex"Przędza jako podstawowy materiał do produkcji jest produkowana przez spółkę we własnej przędzalni.Jedynie przędza o bardzo wysokich parametrach technologicznych jest zakupywana od innych producentów krajowych, głównie w Zawierciu i Lubaniu.Jej wielkość kształtuje się na poziomie około 10% ogólnego zużycia przędzy w procesie produkcyjnym w ciągu roku.W skład kolejnej grupy surowców (chemikalia) wchodzą takie związki jak kwasy, ług sodowy, woda utleniona, mydło w płynie oraz barwniki.Wartość zużycia tej grupy surowców kształtuje się na poziomie około 8-9 mln.złotychrocznie.Najmniejszy udział w grupie materiałów do produkcji ma tkanina surowa, której roczne zużycie waha się w granicach od 400 do 500 tys.złotych.lGospodarowanie majątkiem trwałym.lŚrodki trwałe stanowią podstawowy składnik potencjału wytwórczego podmiotów gospodarujących i jako takie w zasadniczy sposób decydują o ich możliwościach produkcyjnych.Są także nośnikiem postępu technicznego i unowocześniania organizacji produkcji.Środki trwałe mają charakter środka substytucyjnego w stosunku do siły roboczej.Dlatego też ich stan i rozwój oraz wartość techniczna i poziom wykorzystania są determinantami działalności każdego przedsiębiorstwa.Majątek trwały jest zaangażowany w przedsiębiorstwie przez okres dłuższy niż rok.Uczestnicząc w wielu cyklach działalności stopniowo się zużywa i przenosi w ten sposób część swojej wartości na wytworzone dobra i usługi.Jest mało elastyczny, gdyż nie można go na bieżąco dopasowywać do poziomu wykorzystywanych mocy produkcyjnych.Rozwój majątku trwałego odbywa się w długim czasie na skutek długofalowych i strategicznych decyzji i wymaga zaangażowania dużych kwot pieniężnych.Te cechy powodują, że jest on obarczony dużym ryzykiem.Analiza ekonomiczna jest instrumentem wspomagającym proces decyzyjny w zakresie inwestycji w majątek trwały, pozwala ocenić jego produktywność w wymiarze długookresowym i operacyjnym.Gospodarka środkami trwałymi obejmuje całość zagadnień techniczno organizacyjnych i ekonomicznych związanych z ich pozyskiwaniem, ewidencją, wykorzystaniem, likwidacją i odtworzeniem.Celem gospodarowania środkami trwałymi jest takie ich wykorzystanie aby przy najmniejszym ich zużyciu osiągnąć optymalny efekt nie tylko w postaci jakościowo dobrej produkcji ale także minimalnych kosztów.Gospodarowanie środkami trwałymi rozpoczyna się od momentu podjęcia decyzji o ich zakupie lub wytworzeniu we własnym zakresie do momentu ich likwidacji.Majątek trwały przedsiębiorstwa obejmuje trzy podstawowe grupy:rzeczowy majątek trwały, wartości niemateńalne i prawne, finansowy majątek trwały.Zalicza się także do niego należności długoterminowe.Majątek trwały można różnie sklasyfikować w zależności od przyjętego kryteńum.Kryterium zastosowania dzieli go na majątek produkcyjny i finansowy zaś kryteriumprawa własności na własny i obcy.Do wartości niematerialnych i prawnych zalicza.się nabyte przez przedsiębiorstwo prawa majątkowe, które nadają się do gospodarczego wykorzystania.Do tej grupy zaliczamy między innymi prawo wieczystego użytkowania gruntu, prawa autorskie, znaki towarowe, programy komputerowe a także wartość firmy, która w tej grupie stanowi najważniejszy składnik.W skład finansowego majątku trwałego wchodzą: papiery wartościowe, udziały i akcje, lokaty kapitałowe oraz udzielone pożyczki długoterminowe.Podstawowe znaczenie w strukturze majątku trwałego ma majątek rzeczowy, a w nim środki trwałe gdyż obok ludzi są podstawowym czynnikiem wytwórczym.Majątek rzeczowy jest podzielony na pięć grup (grunty własne, budynki i budowle, urządzenia techniczne i maszyny, środki transportu, pozostałe środki trwałe) a podstawą ich podziału jest klasyfikacja rodzajowa.Każdy środek trwały spełnia w przedsiębiorstwie różne funkcje.Część środków uczestniczy w podstawowej działalności i ma przeznaczenie produkcyjne lub usługowe, a część obsługuje procesy pomocnicze.Są również środki trwałe o charakterze nieprodukcyjnym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
