Clancy Tom Jack Ryan 09 Dekret tom 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Widok, jaki rozciągał się z góry wywołał zduszone O, Jezu! gdzieś z tyłu, cościągnęło do okien wszystkich pozostałych pasa\erów, którzy na moment zapomnieli,\e nie są turystami.Krwistoczerwone promienie wschodzącego słońca mieszały się zbiało-czerwonymi błyskami świateł wozów stra\ackich wokół tego, co jeszcze nie takdawno było symbolem Waszyngtonu, stolicy ich państwa.Ka\dy z nich oglądałbezpośrednie transmisje z miejsca katastrofy, ale ten obraz, widziany na własne oczy,działał na nich nieporównanie mocniej.Pięć minut pózniej samolot wylądował wbazie Andrews i oficerowie przesiedli się na pokład śmigłowca z 1.DywizjonuZmigłowców Sił Powietrznych USA, który miał ich przetransportować na lądowiskoPentagonu.Ten lot, wolniejszy i na ni\szym pułapie, dał im kolejną mo\liwośćzapoznania się z ogromem zniszczeń. O Bo\e jęknął w interkom Dave Seaton. Czy w ogóle ktoś z tegowyszedł \ywy?Robby odezwał się dopiero po chwili: Ciekawe, gdzie był Jack, kiedy dotego doszło? Przypomniał sobie tradycyjny toast armii brytyjskiej Za krwawewojny i wielkie zarazy! , który bez ogródek wskazywał jedyne pewne drogi awansudla oficera.Ka\demu z nich zdarzało się przecie\ awansować w miejsce zwolnioneprzez kogoś przed czasem.Wielu ludzi wypłynie teraz na szczyty, choć mo\e nieoczekiwali awansu za taką cenę, a ju\ na pewno nie jego najlepszy przyjaciel gdzieśtam, w dole, w tym zranionym mieście.* * *Widać było, \e \ołnierze pełnią wartę w wielkim napięciu.O Day zaparkowałswoją półcię\arówkę po drugiej stronie �smej Ulicy.Koszary piechoty morskiejzostały zabarykadowane zgodnie z wymogami sztuki wojennej.Wzdłu\ krawę\nikazaparkowano rząd samochodów, podwójny w miejscach, gdzie naprzeciw byłyprzerwy w zabudowie.Inspektor wysiadł i podszedł do bramy.Miał na sobiewiatrówkę z wielkim napisem FBI i ju\ z daleka pokazywał w wyciągniętej ręcelegitymację z odznaką. Ja w sprawie słu\bowej, sier\ancie powiedział do podoficera dy\urnegona bramie. Pan do kogo? zapytał sier\ant, porównując zdjęcie z twarzą Pata. Do pana Murraya. Proszę zostawić broń słu\bową do depozytu.Takie mamy rozkazy wyjaśnił sier\ant. Jasne. O Day odpiął od pasa kaburę ze swoim S&W 1076 i dwomazapasowymi magazynkami.Wewnątrz tego ogrodzenia i tak mu do niczego nie będziepotrzebny. Sier\ancie, ilu macie tu ludzi? zapytał z wyrazem lekkiegozdziwienia, widząc wokół mnóstwo \ołnierzy. Dwie kompanie odparł podoficer. Trzecia ochrania Biały Dom.Oczywiście.Najlepiej zamknąć stajnię, kiedy konia ju\ wyprowadzili,pomyślał inspektor.W dodatku właśnie przywoził wieści, sprawiające, \e cała tamaskarada zdawała się psu na budę.Sier\ant tymczasem przywołał gestemporucznika, który najwyrazniej nie miał nic do roboty, bo słu\ba przy bramie torobota dla podoficerów, by ten zaprowadził gościa do celu jego wizyty.Porucznikzasalutował przybyszowi. Mam się spotkać z dyrektorem Murrayem.Jesteśmy umówieni powiedział O Day. Proszę za mną, sir.Okazało się, \e wewnątrz ogrodzenia stoi druga linia wartowników, a zapierwszym rzędem budynków trzecia, z karabinami maszynowymi.Dwie kompanie,mówił ten sier\ant? To razem daje jakieś trzysta bagnetów.No tak, prezydent Ryan napewno był bezpieczny wewnątrz tej fortecy, chyba \e znajdzie się jeszcze jedenszaleniec z samolotem.Po drodze legitymację O Daya obejrzał jeszcze raz jakiśkapitan.To ju\ przegięcie, pomyślał inspektor.Ktoś musi im szybko powiedzieć, jaksię sprawy mają, bo jeszcze chwila i wyprowadzą czołgi na ulice.Murray ju\ czekałna niego w sieni. Na ile to pewne? Myślę, \e wystarczająco. Chodz. Murray zaprowadził gościa do stołówki. To jest inspektor PatO Day przedstawił go zebranym. Chyba znasz tych ludzi, Pat? Dzień dobry.Wracam ze Wzgórza.Znalezliśmy coś, o czym jak myślę,powinni państwo wiedzieć zaczął i w ciągu kilku minut przedstawił zebranymhistorię odnalezienia zwłok drugiego pilota i wstępne wyniki oględzin. Na ile to pewne? zapytała Andrea Price. Wie pani sama jak to jest na tym etapie śledztwa odparł O Day.Mamy na razie wstępne wyniki oględzin, ale mnie wydają się całkiemprzekonywające.Ostateczne wyniki będą zapewne dostępne przed obiadem.Identyfikacja przebiega na razie trochę chaotycznie, bo do tej pory nie znalezliśmygłowy denata, a ludzie są zupełnie wykończeni.Na razie nie mówię, \e sprawa jestzamknięta.Mamy wstępne dane, które potwierdzają inne ustalenia. Czy mogę o tym powiedzieć w telewizji? zapytał Ryan. W \adnym wypadku kategorycznie zaprzeczył van Damm. Popierwsze, to jeszcze nie jest potwierdzone.A po drugie, jeszcze za wcześnie, byktokolwiek w to uwierzył.Murray i O Day spojrzeli po sobie.śaden z nich nie był politykiem, wprzeciwieństwie do van Damma.Dla nich tajemnica śledztwa słu\yła głównie doochrony materiału dowodowego, do tego, \eby przysięgli orzekali w sprawie, niemając o niej wyrobionego zdania i \eby nie wystraszyć sprawców.Dla Arnie egokontrola nad wiadomościami o ustaleniach śledztwa słu\yła czemuś diametralnieinnemu: ochronie członków społeczeństwa przed wiadomościami, których moglibynie zrozumieć w czystej formie.Trzeba je więc według Arnie ego odpowiedniopokroić i przerzuć, a dopiero potem podawać ludziom, ły\eczka po ły\eczce, powoli,\eby się broń Bo\e nie zadławili.Obaj zauwa\yli te\ przeciągłe spojrzenie, którymRyan obrzucił szefa personelu Białego Domu.* * *Osławiona czarna skrzynka jest niczym więcej jak zwykłym magnetofonem,podłączonym do mikrofonów w kabinie pilotów i czujników, kontrolujących pracęprzyrządów pokładowych, w tym nadzorujących pracę silników.Japońskie LinieLotnicze JAL są własnością państwową, więc samolot był najnowszym krzykiemtechniki.Rejestrator parametrów lotu działał w technologii cyfrowej, tote\odczytywanie zapisu szło bardzo sprawnie.Najpierw szef zespołu analitykówwykonał kopię oryginalnej taśmy, by nie zniekształcić jej zapisów przed ewentualnąpowtórną ekspertyzą.Oryginał po skopiowaniu powędrował natychmiast do sejfu i odtej chwili przedmiotem prac była wyłącznie kopia.Ktoś ju\ ściągnął tłumacza językajapońskiego, który oczekiwał na swoją kolej. Wygląda na to, \e zapis jest idealny skomentował pierwsze praceanalityk. W samolocie wszystko było w porządku, nic nie siadło dodał,pokazując linie na ekranie komputera. Aadne, równe skręty, silniki chodzą jakzłoto.Wszystko jak z podręcznika pilota\u.I tak a\ do tej chwili. Puknął palcem wekran. O, tu wykonał gwałtowny zwrot, zszedł z kursu zero-sześć-siedem na zero-dziewięć-sześć i wyrównał, wytracając gwałtownie wysokość, a\ do chwili upadku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz