oprac wship 020131

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zdarza się, że pościg, zwłaszcza za uzbrojonym przestępcą (lub tym bardziej grupą przestępczą, terrorystyczną) ma postać skomplikowanych i zorganizowanych działań, z udziałem różnych jednostek i formacji policyjnych (w tym także pododdziałów wojsk podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji), z użyciem pojazdów, śmigłowców, specjalnego sprzętu łączności itp.W działaniach policyjnych rozróżnia się kilka form takiego pościgu: 1) pościg czołowy („po śladach"); pościg taki zaczyna się z miejsca przestępstwa lub miejsca ucieczki ściganego, 2) czynności zaporowe, organizowane przez policję na drogach spodziewanej trasy ucieczki ściganego; zwykle czynności zaporowe prowadzone są łącznie z pościgiem czołowym.Często pościg uzupełniony jest zasadzką i działaniami poszukiwawczymi (penetracyjnymi).Czasem przy pościgu wykorzystuje się psa tropiącego.W czasie pościgu i działań penetracyjnych zabezpiecza się ewentualne ślady i dowody, na które można się natknąć na drodze ucieczki sprawcy, prowadzi się też inne działania administracyjno-porządkowe (np.rozpytuje ludzi itp.).101 Poszukiwania.Poszukiwania są formą czynności taktyczno-kryminalnych podejmowanych w ramach toczącego się postępowania (por.art.278 KPK), w ramach czynności sprawdzających (art.307 KPK) lub w ramach działań operacyjno-rozpoznawczych.Celem tych działań może być ujawnienie ukrywającego się sprawcy przestępstwa (albo innych osób ukrywających się przed organami ścigania lub wymiaru sprawiedliwości, uchylających się od odbycia orzeczonej kary itp.) albo świadków przestępstwa, albo osób zaginionych, zdobycie śladów i dowodów przestępstwa lub informacji o śladach i dowodach.Podstawą wszczęcia poszukiwań mogą być pisemne polecenia sądów lub prokuratur, a także wnioski (lub wystąpienia) jednostek terenowych Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Żandarmerii Wojskowej i innych uprawnionych organów państwowych.Polecenia (wnioski, wystąpienia) o wszczęcie poszukiwań powinny być z zasady kierowane do jednostek policyjnych terenowo właściwych dla ostatniego znanego miejsca zamieszkania poszukiwanego, a gdy to miejsce nie jest znane do jednostki policji właściwej dla miejsca popełnienia przestępstwa w związku z którym poszukiwanie jest wszczynane.Dokument stanowiący podstawę wszczęcia poszukiwań, powinien być wydany przez uprawniony organ i powinien zawierać personalia osoby poszukiwanej, jej rysopis, ewentualnie fotografię, ostatnie znane miejsce pobytu, zarzucane jej przestępstwo (lub inny powód dla którego jest poszukiwana), oraz wskazanie, co należy uczynić z poszukiwanym w razie ustalenia jego miejsca pobytu (np.zatrzymać, a po zatrzymaniu doprowadzić lub tylko poinformować o miejscu pobytu itd.).Poszukiwania, w zależności od potrzeb, mogą mieć zasięg lokalny lub ogólnokrajowy.Poszukiwania osób rozpoczyna się od wywiadów w miejscu ostatniego pobytu, w razie potrzeby także w miejscu pracy, sprawdza się miejsca i środowiska, w których poszukiwany przebywał lub miał kontakty.Dla realizacji tego zadania łączy się czynności o charakterze administracyjno-służbowym (rozpylania, korespondencja z instytucjami i firmami) oraz o charakterze operacyjno-rozpoznawczym (korzysta się tu z operacyjnych informacji zebranych uprzednio o osobie poszukiwanej, jej stosunkach rodzinnych, znajomościach, kontaktach i zwyczajach; zleca się szukanie tajnym współpracownikom itp.).Czasem w ramach poszukiwań stosuje się także inne jeszcze formy działań taktyczno-kryminalnych: penetracje terenu, zasadzki itp.O skuteczności poszukiwań w dużej mierze decyduje współpraca ze społeczeństwem i mediami.W niektórych sytuacjach celowe może być zwrócenie się do mediów (telewizji, prasy, radia) o publikację stosownych komunikatów i opublikowanie w prasie, lub pokazanie w telewizji fotografii poszukiwanego, wraz z apelem do społeczeństwa o udzielenie informacji o jego miejscu pobytu.Zwrócenie się o pomoc do społeczeństwa za pośrednictwem mediów, jest szczególnie uzasadnione przy poszukiwaniu osób zaginionych, a także osób, za którymi wydano listy gończe (por.art.279 i 280 KPK), oraz za osobami, za którymi nie wydano wprawdzie listów gończych, ale są podejrzewane o popełnienie szczególnie niebezpiecznych przestępstw, zwłaszcza zaś takich osób, których pozostawanie na wolności może zagrażać bezpieczeństwu innych osób lub porządkowi publicznemu.Zamiast zdjęcia, jeśli policja nim nie dysponuje, publikuje się czasem portret rysunkowy takiej osoby, stworzony na podstawie zeznań świadków.Postanowienie o poszukiwaniu listem gończym wydaje sąd lub prokurator, jeśli podejrzany (oskarżony) w stosunku do którego wydano postanowienie o tymczasowym aresztowaniu ukrywa się (art.279 § l KPK).Postanowienie o poszukiwaniu listem gończym można wydać także w stosunku do podejrzanego (oskarżonego), co do którego nie wydano postanowienia o tymczasowym aresztowaniu (art.279 § 2 KPK).Według art.280 KPK, list gończy musi zawierać: oznaczenie sądu lub prokuratora, który wydał postanowienie, dane o osobie ułatwiające jej poszukiwanie (personalia, rysopis, znaki szczególne, miejsce pracy i miejsce zamieszkania oraz, jeśli to możliwe, także jej fotografię) [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz