Wtargniecie Sender Elena

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podniosła słuchawkę telefonu wewnętrznego, żeby polecić MJskontaktowanie się z księgowym Centrum, ale przypomniała so-bie, że dziewczyna jest nieobecna w pracy.Ona także zaczynała jąmartwić.Spróbowała ponownie połączyć się z jej komórką, ale napróżno.Dziś wieczorem pójdzie powiedzieć jej parę słów.Otworzyła w swoim komputerze dokument PowerPoint.Za-znaczyła dwadzieścia dwa slajdy, które zamierzała przedstawić nakongresie w Bangkoku.W ostatnim roku nauczyła się wielu rze-czy.Nie wystarczy być dobrym lekarzem, żeby zarabiać na życie.Trzeba, żeby wszyscy o tym wiedzieli.Chociaż reklama jest za-kazana w jej zawodzie, musiała się do niej uciekać w jakiś sposób,107bo inaczej Centrum Dulac nie przetrwałoby.Kongres neuropsy-chiatryczny był najważniejszy w tym roku.Wiedziała, że nie maco liczyć na wsparcie ze strony kolegów, którzy raczej szukalisposobu, żeby jej zaszkodzić.Natomiast dziennikarzy można byłourobić.Około wpół do dwunastej zjadła kostkę czekolady.Pracowałanad opisem slajdów, kiedy zawibrował jej iPhone.Marie-Jeanne.Nareszcie! Dlaczego nie odpowiadasz na moje telefony? zapytała zirytacją. Sorry.Fatalnie się dzisiaj czuję. Co ci jest? Mam okropną migrenę.Cyrille przyjęła to z powątpiewaniem. Wez paracetamol.Jest w naszej łazience, możesz go wziąć. Dziękuję.Czy mogę zrobić pranie? Nie uprałaś wszystkiego wczoraj? Drzwi na klatkę scho-dową były otwarte. Przepraszam, zapomniałam zamknąć.Mam jeszcze kilkarzeczy do prania.Cyrille stukała nerwowo po blacie biurka.Nie mogła zmusićsiostrzenicy Beno�t do mówienia, ale wyczuła w jej głosie cośniepokojącego. Poza tym wszystko w porządku? Tak, tak.Jutro będę, obiecuję.Masz dyżur tej nocy? Tak, wyjątkowo.Głos MJ brzmiał wesoło, chociaż starała się udawać cierpiącą.Cyrille przysięgłaby, że dziewczyna nie była sama, że był u niejjakiś mężczyzna.Zanim zdążyła jeszcze coś powiedzieć, MJ sięrozłączyła.* * *108Marie-Jeanne usmażyła omlet na boczku i przygotowała kawę,podczas gdy nagi Julien wylegiwał się jeszcze w łóżku.MJukradkiem podziwiała jego ciało.Muskuły wyrobione dzięki sur-fingowaniu, pływaniu, bieganiu po plażach całego świata.Wkażdym razie tak to sobie wyobrażała.Zadrżała z rozkoszy.Byłnie tylko piękny, ale miał też w sobie coś magnetycznego.Niemusiał mówić, zajmował całą przestrzeń, powodował ruchy po-wietrza, które go otaczało.A kiedy na kogoś patrzył, jego oczyprzybierały barwę głębokiego jeziora, zrenice zdawały się zaglą-dać aż na dno duszy.Marie-Jeanne wiedziała, że mógłby spać, zkim by zechciał, i zapewne nie pozbawiał się tej przyjemności.Niepojmowała, dlaczego facet taki jak on zainteresował się taką rudągrubaską jak ona.Nie zamierzała się jednak z tego powodu skar-żyć ani domagać się od niego wyjaśnień.Nigdy dotąd nie upra-wiała miłości w ten sposób.Dawał tyle, ile brał, zawsze czekając,aż ona dozna rozkoszy.Zupełnie inaczej niż ci, z którymi miała doczynienia wcześniej.Marie-Jeanne pomyślała, że wolałaby dziśbyć dziewicą i oddać się tylko jemu.Postawiła dwa talerze naskładanym małym stoliku przy oknie.Julien, naciągnąwszy kale-sonki, usiadł do jedzenia na łóżku.MJ pochyliła się nad nim icałując w usta, odkryła ich słodki smak.Było jej trochę zimno,choć miała na sobie bawełnianą koszulkę i kuse majteczki.Usiadłana taborecie.Ustawiła motylka tak, aby znowu trzepotał skrzy-dełkami. Czy masz zamiar wrócić do centrum? zapytała. Nie, to staje się zbyt skomplikowane odpowiedział Julien,przełknąwszy kawałek omletu. Czy twoja ciocia mówiła ci coś omnie?Nie, Cyrille nic jej o nim nie mówiła.Ale ciotka nie wiedziaławszystkiego i być może nie zdawała sobie sprawy z rozmiarucierpienia jej pacjenta.MJ pomyślała o wycinku prasowym, który109miała w torebce.Powinna powiadomić Cyrille o tym jak najszyb-ciej, ale chciała zachować to jeszcze dla siebie jakiś czas, chociażzdawała sobie sprawę, że to bardzo nieprofesjonalne postępowa-nie. Nie, nic mi nie mówiła.Ale wczoraj była bardzo zaniepo-kojona, że nie pojawiłeś się na umówioną konsultację. Nie mogę tam wrócić odrzekł po chwili milczenia. Dlaczego? Bo czuję, że chce mnie odesłać do szpitala.A o tym w ogólenie ma mowy.Jakoś sobie poradzę sam.MJ bawiła się widelcem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz