Zeromski Stefan Popioly.(m76)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Fizy-lier polskie sz�y w ty� coraz bez�adnej.Panika pada�a na nich z wolna jak rz�sisty a stalewzmagaj�cy si� deszcz.Darmo szablami oficerowie p�dzili do boju.Nadaremnie z go��szpad� w r�ce par� ich swym koniem Godebski.Rafa� znalaz� si� w truchlej�cym t�oku, zbitym w mas�, gniot�cym cz�ek cz�eka.W pas brn�liw rudawicy ku grobli stawu, swarz�c si� ju� mi�dzy sob�.Kiedy wydosta� si� na twardsze420.miejsce i przetar� oczy, ujrza� przed sob� szlak ku grobli, na którym sta� niedawno z genera-�em.Teraz wali� si� na� zdemoralizowany batalion.Wpr�dce nape�nili te miejsca chargocz�c,gadaj�c, w kup� zbici.Armaty hucza�y przed nimi.Kule bluzga�y po wodach stawu i kosi�y�ó�te trzciny.Wtem od strony Raszyna p�dem nadci�gn�� hufiec jezdny.Przewodzi� mu ksi�� Józef.Za nim jecha� Pelletier i kilkunastu adiutantów.Rafa� pozna� ich wszystkich oczyma, niemySl�c wcale o tym, kogo widzi.Baczy� tylko na to, �eby nie by� zepchni�tym do stawu.Anizetka, Szpilka.- mySla� przypatruj�c si� im przez ma�� chwil�.Ksi�� mierzy� rozgromiony batalion ognistymi oczyma.�o�nierze widz�c go pocz�li si� opa-mi�tywa�, jako tako formowa� i zwraca� ku olszynie.Wódz zsiad� z konia i nie wyjmuj�cz ust krótkiej fajeczki br�le-gueule stan�� poSród �o�nierzy.Od pierwszego z brzegu wzi��z r�k karabin i zawo�a�:- Za mn�, bracia!�o�nierze wydarli si� mas� z g�stego b�ota i ruszyli jak jeden.Wpadli na piechurów austriac-kich z furi�, z wSciek�oSci�, z szale�stwem, tak nagle, jakby wyroSli z ziemi czy wypadli z za-sadzki.Ksi�� szed� w szeregu, walcz�c jak prosty �o�nierz.Nigdy furia bojowa nie by�awScieklejsza.Pierwsze szeregi austriackie wgniot�y si� w nast�puj�ce i wdeptywa�y je w ba-gno.Nie by�o miejsca na bitw�.Kto by� na placu, musia� zgin��.Sami oficerowie austriaccy,�eby zyska� miejsce, musieli wyda� tylnym szeregom kolumny rozkaz odst�pienia.W kilkachwil lasek olszowy zosta� zdobyty a� do wioski.Tam tak�e wrza�a straszna walka.Austriacywdzierali si� na osza�cowane cha�upy, zdobywali ka�d� pi�dx ziemi, ka�dy rów, zasiek.Z gó-ry, z pu�apów, zza desek, zza w�g�ów, z dziur, szczelin razi� ich nieustanny grad kul.Ale ju�z trzech stron, od Pucha�, z pola i od strony Jaworowa, wioska by�a osaczona.Ca�y drugi pu�kpiechoty szed� na ni� g��bokim szykiem.Rwano ju� deski r�koma, rujnowano zasieki, wyci�gano dyle.Ksi�� Józef wezwa� przezadiutanta Krasi�skiego pierwszy batalion pierwszego pu�ku, który pospo�u z artyleri� strzela�bez przerwy i dwunastu kompaniami natar� na oblegaj�cych wiosk�.Szed� w pierwszym sze-regu porucznik Skrzynecki.W ci�gu kilku minut oblegaj�cy zostali wyp�dzeni bagnetemi wyrzuceni w pole.Zarazem trzy lekkie armaty, przyprowadzone do Falent z Raszyna, wzmo-g�y ogie� artyleryjski.Fizyliery zamkni�te w wiosce, którymi kierowa� sam Sokolnicki, po-zdrowi�y ksi�cia okrzykami chwa�y.On siad� na ko� i otoczony swym sztabem przeje�d�a� wSród szeregów.Teraz rezerwa wysu-n�a si� naprzód, dziewi�� dzia� stan�o razem i pocz�y spod dworu w Falentach bi� nie-szcz�dnie.Ksi�� cofn�� si� do g�ównego swego stanowiska w Raszynie.Gdy z wolna jecha� przez gro-bl�, kule Swista�y ko�o niego jak grad.Sokolnicki poleci� umocni� pod ogniem nieprzyjaciel-skim zburzone osza�cowanie Falent i formowa� znowu swoje trzy bataliony, �eby, w mySl tejsamej co rano zasady, szcz�dzi� �o�nierza.Ale kiedy to spe�ni� i kiedy infanteria austriackacofn�a si� w pola, sypn�� si� na jego piechot� i artyleri� grad kul szeSciofuntowych.To nadchodz�cy korpus armii austriackiej, a mianowicie pierwsza jego brygada pod genera-�em von Civalard i Pflacher wzmocni�a przednie stra�e Mohra.Wali�y teraz dwadzieSciai cztery armaty, szeS� nowych batalionów przy��czy�o swój ogie� do dawnych pi�ciu.Odpo-wiada�o im dziewi�� tylko armat.Rafa� by� w ich pobli�u.S�ysza� hurgot taczaj�cych si�,spracowanych dzia�.Ca�a bateria wi�a si� teraz w kurczach Smiertelnej pracy, miota�a jak421skorpion w Srodku ognia.U�an dr�a� nie jak na pocz�tku bitwy, ale jak wówczas, gdy szuka�zabitej Heleny.Wrzaski rannych, j�ki, wo�ania o pomoc, p�acz i skomlenie zabi�y jego dusz�.Rciskaj�c sobie g�ow� s�ania� si� z miejsca na miejsce.KtoS z artylerzystów kaza� mu nosi�wiadrem wod�, wi�c j� przydxwiga� kilkakro�.Kiedy po raz trzeci bieg� do zalewiska w ol-szynie, tu� o kilkanaScie kroków od niego wylecia� w powietrze kieson prochowy.S�up ogniaporwa� w gór� i roztrzaska� o ziemi� zielone z�omy, zabite konie, rozrzuci� ko�a, postronki,chom�ta.W ogniu ludzie poparzeni j�czeli.Jeszcze Olbromski nie zd��y� nabra� wody w wia-dro, kiedy wybuchn�� drugi wóz.Za chwil� trzeci.JakiS kanonier w dymie krzycza�:- Granatnik zbity na ziemi�!Straszny trzask granatów rozlega� si� w tym miejscu.Wyrwana ziemia, lec�c w wybuchu po-wietrza, grzmotn�a Rafa�a w plecy i rzuci�a w b�oto stratowanej drogi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz