[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stwierdziliśmy, żedeindywiduacja sprzyja impulsywnym, nietypowym i dewiacyjnym uczynkom.Podaliśmytakże kilka przykładów deindywiduacji wyzwalających przemoc i agresję.Jednak niewszystkie impulsywne czyny muszą mieć charakter przemocy lub agresji.Innymiprzykładami takich zachowań może być nadmierne objadanie się albo wykonaniezwariowanego tańca w czasie zabawy.Deindywiduacja skłania do czynienia także tego typuimpulsywnych postępków.Jakie czynniki determinują ujawnienie pozytywnych albonegatywnych zachowań w stanie deindywiduacji? Jeśli jesteś dobrym psychologiemspołecznym, znajdziesz z pewnością odpowiedz: jest to uzależnione od kontekstusytuacyjnego zachęcającego do negatywnego albo pozytywnego postępowania (Gergen,Gergen, Barton, "l 973).Jeżeli złościmy się na kogoś, to w stanie deindywiduacji rozluzniamysię i możemy być bardziej agresywni.Na przyjęciu, jeśli znajdujemy się w staniedeindywiduacji, będziemy prawdopodobnie jedli ponad miarę, o ile będziemy głodni, apotraw będzie dużo.Mówiąc inaczej, im bardziej powstrzymujemy się przed wykonaniemczegoś, co nie łączy się z agresją (np.jedzenie) lub sprawia nam przyjemność (np.przytulaniekogoś), tym łatwiej przekroczymy odpowiednie zakazy, znajdując się w staniedeindywiduacji.Zwróćmy uwagę na rycinę 9.5.Ilustruje ona badania Roberta Johnsona iLeslię Downing (1979), w których wykorzystano pomysł Zimbarda zmieniania strojów, choćna nieco innej zasadzie.W tym eksperymencie osoby badane były ubierane w strój Ku-Klux-Klanu albo pielęgniarek.Badacze poinformowali uczestników, że przebrano ich, abyzatuszować indywidualne różnice w wyglądzie.Badanym tłumaczono, że wybór użytychrodzajów strojów był przypadkowy ubiór Ku-Klux-Klanu łatwo można było wykonać, astroje pielęgniarek udało się wypożyczyć dzięki uprzejmości pobliskiego szpitala.RYCINA 9.5.Zredni poziom stosowanego szoku jako funkcja deindywiduacji i wskazówkizwiązanej ze strojem.Deindywiduacja może prowadzić do prospołecznego lubantyspołecznego zachowania zależnie od kontekstu lub sytuacyjnych wskazówek.Wstrojach Ku-Klux-Klanu badani byli bardziej agresywni w porównaniu z badanymi ubranymiw stroje pielęgniarek (zaczerpnięto z: Johnson, Downing, 1979)Po przebraniu jednym spośród badanych przywrócono indywidualność (przypięto imfotografię z imieniem i nazwiskiem), a innych deindywiduowano (nie wręczono imimiennych identyfikatorów).Dalsza procedura eksperymentalna była już bardzo podobna doprocedury zastosowanej w eksperymencie Zimbarda chodziło o stosowanie bodzcaelektrycznego (pozorowanego) wobec współpracownika.W badaniu tym chodziło orozstrzygnięcie, czy ubiór jest kontekstową wskazówką, która powoduje bardziej lub mniejagresywne zachowanie w jednej i drugiej sytuacji.Na podstawie ryciny 9.5 możnapotwierdzić to przypuszczenie.Osoby badane zachowujące indywidualność stosowały bodzce o podobnej sile, niezależnie od stroju, w który zostały ubrane.Osoby jej pozbawione różniłysię w swoim postępowaniu, uwzględniając kontekstowa wskazówkę, którą był ubiór.UbiórKu-Klux--Klanu o negatywnych skojarzeniach sprzyjał dawkowaniu silniejszych impulsówwobec łagodniejszych, stosowanych przez osoby ubrane w stroje pielęgniarek, kojarzonych zopiekuńczością, troskliwością i prospołecznością.Jaki z tego wynika wniosek? Jeżeli maszzamiar doprowadzić jakąś osobę do deindywiduacji (włączając do tłumu, ubierając w strójunifikujący z innymi albo manipulując jej świadomością), upewnij się, czy aktualny kontekstlub sytuacyjne wskazówki są właściwe w przeciwnym wypadku możesz znalezć się wkłopotach.Grupy społeczne: jak podejmowane są decyzjeDotychczas zajmowaliśmy się problemem wpływu wyłącznie fizycznej obecności innych nazachowania jednostek
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
