[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podpis (imię i nazwisko bez tytułu) kładzie się parę linii podzakończeniem listu.Podpis winien być czytelny.Jeśli listpiszemy na maszynie, należy się podpisać własnoręcznie.W liście do adresata, który nas jeszcze nie zna lub nie znanaszego adresu, dodajemy do podpisu swój tytuł i adres. Tzw.P.S.(Post Scriptum) umieszcza się, jeśli zachodzipotrzeba, ten, jeśli po napisaniu listu przypominamy sobiejeszcze coś, co chcielibyśmy zakomunikować adresatowi.Czynimy to tylko w listach do osób bliskich, poniżej podpisu(nigdy nie czynić tego w listach do przełożonychi dostojników).W prywatnych listach, pisanych do osób duchownych lubzakonnych oraz do osób świeckich (religijnych), możemy napoczątku listu na pierwszej karcie u góry po lewej stronieumieścić inicjały: N.b.p.J.Chr.(Niech będzie pochwalonyJezus Chrystus) lub też P.Chr.(Per Christum) albo samkrzyżyk.Nie robimy tego, jeśli mamy jakieś wątpliwości co doreligijności adresatów i jeśli list piszemy do osób zajmującychwyższe stanowiska.Koperta i wysyłanie listówPodobnie jak papier, koperty winny być białego koloru(względnie z delikatnym odcieniem) i dużego formatu, jeśli listysą bardziej oficjalne, tzn.pisane do osób znaczniejszych.Sposób adresowania koperty jest mniej więcej ustalony.W pierwszej linii pisze się: W.Pan(i); Obywatel; JegoEminencja, Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy lubNajdostojniejszy (jeśli Biskup jest ordynariuszem) KsiądzArcybiskup, Ksiądz Kardynał, Ksiądz Biskup, Ksiądz Generał,Ksiądz Prowincjał; Przewielebny: Ksiądz Prałat, KsiądzKanonik, Ksiądz Dziekan, Ksiądz Rektor, Ksiądz Profesor,Ksiądz Superior, Siostra lub Matka Przełożona; Wielebny:Ksiądz Proboszcz, Ksiądz Wikary, Ksiądz Prefekt, KsiądzAdministrator, Ksiądz Kleryk, Ksiądz Diakon, Siostra itd.W drugiej linii pisze się imię i nazwisko adresata z tytułaminaukowymi, np.Mgr lub Dr Wojciech Napieralski.U arcybiskupa metropolity dodaje się pod nazwiskiem,Metropolita (np.) Poznański. W trzeciej linii pisze się miejscowość, którą się podkreśla.W czwartej linii pod miejscowością podaje się bliższy adres:ulicę, numer domu i mieszkania, przy miejscowościachprowincjonalnych pocztę i powiat.Adresując list do znanegodygnitarza duchownego czy świeckiego, nie potrzeba podawaćbliższego adresu, gdyż suponuje się, że poczta zna jego adres.Jeśli wysyła się list do adresata mieszkającego w tej samejmiejscowości, można wtedy napisać zamiast danejmiejscowości - ,,w miejscu" i bliższy adres.Na kopercie listówpisanych do adresata, który sam odbiera listy z poczty, podmiejscowością umieszcza się słowa "Poste Restante".Nazwiska adresata na kopercie nigdy się nie podkreśla.Naodwrocie koperty należy napisać swój adres nadawczy.Listów posyłanych przez inne osoby nie zakleja się (by imokazać zaufanie).Osoba odbierająca list winna go zarazw obecności osoby wręczającej zalepić.Posługując się osobamitrzecimi do przesłania listu, wypisujemy na kopercie słowa,,p.b." (par bonte) lub ,,p.g." (przez grzeczność) lub też "ł.o.r."(łaskawie odebrać raczy).Gdy wypisujemy komuś list polecający do innej osoby, niezaklejamy go, lecz odczytujemy treść listu osobiezainteresowanej, która następnie wręcza go adresatowi, niezaklejając go uprzednio.Na kopercie listu, który wysyłamy przez pocztę, nalepiamy poprawej stronie u góry znaczek pocztowy.Znaczek (zawszewłaściwej wartości) należy przylepić starannie, gdyżw przeciwnym razie może to być zrozumiane jako lekceważenieadresata.Zachowanie się w miejscach publicznychNa ulicy Na kapłana idącego ulicą zwracają się oczy wszystkichprzechodniów, oczy życzliwe i oczy krytyczne.Kapłan musi sięliczyć z tym, że to, co nieraz uchodzi świeckim osobom, jemubędzie poczytane za uchybienie.Dlatego też kapłan, pamiętająco powiedzeniu: "Jak cię widzą, tak cię piszą", będziew miejscach publicznych dbał o odpowiedni wygląd zewnętrznyi właściwe zachowanie się, pełne taktu, powagi i uprzejmości.Przed wyjściem z domu kontrolujemy starannie wyglądzewnętrzny: czy mamy czyste ręce, twarz, czy ubranie jestwyczyszczone, pozapinane guziki, czyste buty itd.Ubieramy się skromnie, ale porządnie i nowocześnie (tak jakwszyscy się ubierają), ażeby nie zwracać na siebie uwagistarzyzną z minionego wieku, ale też niezbyt modnie, ażeby niewyrobić sobie opinii "eleganta i modnisia".Parasol czy laskę bierze się w prawą rękę, nigdy zaś pod pachęlub na ramię.Na ulicy trzeba stosować się do wszystkich przepisówporządkowych, odnoszących się do chodzenia po chodnikachlub przechodzenia przez jezdnię.Zgodnie z tymi przepisami chodzi się u nas po prawej stroniechodnika, a mija się idących przed nami z lewej strony.Gdychodnikiem posuwa się większa ilość ludzi, musimy się do nichdostosować co do szybkości marszu i zasadniczo nie możemyich wyprzedzać lub nagle się zatrzymywać w miejscu lub teżcofać się, by iść w odwrotnym kierunku.Ażeby nie zderzyć sięz osobami, które idą za nami, gdy chcemy się cofnąć,podchodzimy do brzegu chodnika lub pod ścianę domu, tamprzystajemy i zawracamy.Uważać też trzeba na to, ażeby przezzatrzymywanie się na środku chodnika ze znajomym czy teżwiększą grupą osób albo przez przyglądanie się wystawomsklepowym ze środka chodnika nie tamować ruchu.Wystawomsklepowym przyglądamy się z bliska, stojąc tuż przy oknie wystawowym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
