Watts Peter Trylogia Ryfterów 03 Behemot

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ponieważ uratowanymdzisiaj milionom tak naprawdę jedynie oszczędzili losu, na który ona ich skazała nasamym początku.Nie istniał sposób, żaden sposób, dzięki któremu mogłabywyrównać te rachunki.- Przynajmniej - powiedziała w końcu - nie będę powiększać swojego długu.- To strasznie pesymistyczne założenie - zauważył Lubin.Uniosła spojrzenie.- Jak możesz tak myśleć? - mówiła tak cicho, że ledwie słyszała własny głos.-Wszyscy nie żyją.Mężczyzna pokręcił głową.- Prawie wszyscy.Pozostali otrzymali właśnie kolejną szansę.Ken Lubin podałjej dłoń.Gest tak absurdalny, że aż graniczącyz farsą - ten rozdarty i kaleki potwór, zakrwawiony i krwawiący, potrafiłudawać, że jest na pozycji, w której może udzielić pomocy komuś innemu.LenieCiarkę patrzyła na niego przez długą chwilę, zanim postanowiła ją przyjąć.Kolejną szansę, pomyślała, stając o własnych siłach.Chociaż wcale na nią nie zasługujemy.EPILOG:MACIERZ HESSEGOBAD ZBIE%7łNOZCI.PRZEKROCZONO GRANICE UFNOZCI.DALSZE PROGNOZY NIEPEWNE.PODZIKOWANIAZwyczajowa grupa ludzi, bez których nigdy nie dociągnąłbym tego do końca:David Hart well, mój edytor, zauważył kilka poważnych problemówstrukturalnych w moim pierwszym szkicu i pomógł mi je rozwiązać.Moshe Federzgodził się na codzienną harówkę, od pierwszej wersji, przez kolejneprzeredagowania, przez krzyki i wrzaski, przez darcie szat, aż do rozdzierającego,histerycznego płaczu i ostatecznie - narodzin.Barwna zbieranina wywrotowych, literackich i politycznych, malkontentów -Laurie Channer, Cory Doctorow, Nalo Hopkinson, Becky Maines, John McDaid,Janis O'Conner, Steve Samenski, Isaac Szpindel i Pat York - zebrała się potajemniew Nieznanej Lokalizacji w lecie 2002 roku (co zresztą stało się naszym corocznymobrzędem).Tam właśnie kompletnie zrównali z ziemią pierwsze dwa rozdziały tegocudeńka (a także kilka innych), a następnie pomogli je na nowo pozszywać.To jużdrugi raz, gdy całe mnóstwo ludzi czyta sam początek powieści, ale prawie nikt niewidzi reszty aż do momentu, gdy jest za pózno, by cokolwiek zmienić.Podejrzewam, że ma to jakiś związek z poczuciem własnej wartości.Jednak fakt, że prawie nikt nie przeczytał całości, nie oznacza, że całe mnóstwoludzi nie przyczyniło się do jej powstania.David Nickle podsuwał mi rady,przemyślenia i całe mnóstwo ironicznych uwag przez cały proces pisania.Jegowkład był tak cenny, że niemal jestem skłonny przymknąć oko na fakt, że musiałemwstawać o pieprzonej piątej trzydzieści rano i przebiec dziesięć mil, by z tegoskorzystać.Laurie Channer znosiła ciągłe humory związane z opowieścią, której niewolno było jej czytać (nawet teraz, gdy to piszę), nawet mimo tego, że nieustanniezwracałem się do niej po uwagi.Wiele szczegółów związanych ze sceną z rozbitym śmigłowcem zawdzięczamGlennowi Normanowi i Glennowi Morrisonowi, dwóm pilotom, którzy okazali się owiele bardziej pomocni niż mógłbym oczekiwać.Naprawdę zaskoczyło mnie, gdydowiedziałem się, że nawet jeśli śmigłowiec straci w powietrzu moc, wciąż możnauniknąć katastrofy, ćwicząc technikę awaryjną o nazwie autorotacja".GlennMorrison w rzeczywistości przetrwał katastrofę upiorne podobną do opisanej tutaj,jeśli nie liczyć faktu, żenie jest niewidomy (gwoli ścisłości, nie uważa, by istniała jakakolwiek szansana prawidłowe wykonanie tej sztuczki, jeśli zostałeś oślepiony, a gość zna się narzeczy; z drugiej strony, nie zna Kena Lubina).W mojej powieści znalazło się też miejsce dla historii z życia innych ludzi.Niektóre impresjonistyczne szczegóły sceny z atakiem psów zaczerpnąłem od RobaCunninghama po jego wyprawie do Indii (możecie znać Roba jako gościa, którystworzył boskie projekty statków kosmicznych w Homeworld oraz Homeworld 2,komputerowych RTS-ach od Relic Entertainment).Eksperymenty ośmioletniegoAchillesa Desjardinsa z hamulcami powietrznymi zapożyczyłem ze wspomnień zdzieciństwa Marka Showella, ichtiologa, choć z tego co wiem, Mark nie jestseksualnym sadystą (prędzej masochistą, wziąwszy pod uwagę gościa, pod któregoopieką postanowił pisać pracę magisterską).Isaac Szpindel, doktor nauk medycznych, uczony w tak wielu różnychkwestiach, że robi mi się od tego niedobrze, bardzo pomógł mi przy pisaniudialogów Taki.Dave bioinformatyk" Block odpowiedział na niezliczone pytaniadotyczące sztucznych nukleotydów i minimalnych rozmiarów genotypów (niestety,jedną z rzeczy, których mnie nauczył, jest to, że nie da się wcisnąć 1,1 Mb genotypudo komórki o średnicy 250nm, co stało w sprzeczności z opisem �ehemota, którypojawił się w Wirze).Major David Buck z Nowozelandzkich Sił Obronnych pomógłmi w temacie bomb paliwowo-powietrznych.Steve Ballentine, Han-nu Blommila,Rick Kleffel, Harry Pulley, Catriona Sparks, Bebe Schroer, Janine Stinson, MacTonnies i David Williams podsuwali mi istotne prace naukowe, recenzje oraz opiniei/lub artykuły prasowe, które w taki lub inny sposób znalazły swoje miejsce wksiążce.Jan Stinson przejrzał również rękopis swoim sokolim wzrokiem, wyłapującliterówki i inne rzeczy, których mam nadzieję, że reszta z was nie zauważy.Niewspominając nawet o innych, o których prawdopodobnie zapomniałem, za co z góryprzepraszam.%7ładnej z tych osób nie możecie jednak winić, jeśli ta książka ssie, jako że żadnaz nich nie miała możliwości jej przeczytać (jeśli naprawdę ssie, to może właśniedlatego).Nie możecie też winić Davida Hartwella, który przeczytał całość,ponieważ książka tassałaby nawet bardziej bez jego uwag.Możecie winić tylko i prawdopodobniepowinniście, bo już mam wasze pieniądze.Cóż, przynajmniej jakieś pięćdziesiątcentów.UWAGI I yR�DAARaz jeszcze przyszła pora na wyliczenie różnych inspiracji, które - mamnadzieję - posłużą jako ciekawe zródło wiedzy, nawet jeśli ich podstawowymzadaniem jest krycie mojego tyłka przed ludzmi, którzy szukając dziury w całym.Jeśli zabrnęliście aż tak daleko w tę sagę, te wyjaśnienia mogą okazać się wamnie dość wyczerpujące.yródła wszystkich związanych z prawdziwą naukąelementów, które pojawiły się w Rozgwiezdzie i Wirze zostały przytoczone na końcukażdej z tych książek.Nie będę się więc powtarzał, nawet pomimo, że część z nichpojawia się również w Behemocie (zamierzam jednak przytoczyć wyniki jednymbadań, które opublikowano już po ukazaniu się Wiru, bo dzięki temu wyjdę na osobęo zdolnościach proroczych).Zatem, jeśli szukacie oryginalnych zródeł traktującycho inteligentnych żelach, dostrajaniu" czy ekosystemie Wiru, musicie cofnąć się dopoprzednich książek.Prawdopodobnie nie znajdziecie w nich odpowiedzi nawszystkie pytania, ale przynajmniej sprawicie, że moje wyniki sprzedaży nie będąwyglądały aż tak kiepsko.AtlantydaIstnieje takie miejsce na środku Atlantyku, gdzie wszystkie prądy cichną -1prawdziwe oko ogromnego cyklonu pomiędzy Europą i Ameryką Północną.Wydawało mi się, że to rozsądne miejsce, by ukryć się przed śmiercionośnymicząsteczkami, potencjalnie przenoszonymi drogą powietrzną i kropelkową, więcumieściłem Atlantydę właśnie tam.Inspiracje dla otaczającej ją topografii wziąłemz wydanego w 2003 roku raportu na temat głę-bokomorskiej mineralogii [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz