457

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z „Analizy stanu zagrożenia przestępczością narkotykową w Polsce w 1997 r.”, sporządzonej przez Biuro ds.Narkotyków Komendy Głównej Policji, wynika, że 20 % polskiej młodzieży eksperymentuje z narkotykami.Zdaniem policji, narkotyki dostępne są w trzech czwartych szkół podstawowych i w ponad 90%.średnich.Najmłodsi narkomani mają po 8-9 lat.MZiOS szacuje, że po narkotyki okazjonalnie sięga co najmniej 200 tys.polskich nastolatków, zaś 30-40 tys.jest od nich uzależnionych.Ostatnio dealer nie jest osobą z zewnątrz, lecz kolegą z klasy.Policjanci są wręcz przekonani, że nie ma „czystych” szkół, gdyż nie sposób kontrolować wszystkich uczniów.Nauczyciele nie wiedzą, którzy uczniowie są dealerami, a jeśli nawet ich podejrzewają, nie mogą ich zrewidować.W ten sposób bezkarnie można rozprowadzać w szkole narkotyki nawet dwa lata.Dealerzy naśladują przy tym tzw.system marketingu bezpośredniego, którym posługują się na przykład towarzystwa ubezpieczeniowe.Dealer - tak jak agent ubezpieczeniowy - wynagradzany jest prowizją od dokonanych transakcji.Powinien znaleźć sobie stałych odbiorców, zaczynając od przyjaciół, a kończąc na "znajomych znajomych".Gdy krąg odbiorców jest już zbudowany, a klienci popadną w nałóg, dealer sprzedaje im coraz cięższe narkotyki.By zmniejszyć ryzyko wpadki, nie powinien sprzedawać narkotyków przypadkowym klientom, często jednak to robi - przecież gram marihuany kosztuje 15-35 zł, amfetaminy - 70-170 zł, a kokainy - 200-400zł.Najgorsze jest przed nami: skutki olbrzymiego wzrostu spożycia narkotyków przez nastolatków odczujemy dopiero za parę lat.Dzisiejszy narkotyk zabija powoli.Dziś jeszcze wielu zażywających środki odurzające funkcjonuje w miarę normalnie.Młodzi ludzie uczą się, pracują, dostają pieniądze.Stać ich jeszcze na zakup narkotyku.Za kilka lat choroba ich jednak powali, skończą się pieniądze, a brać będą chcieli coraz więcej.Wtedy zaczną się rozboje i rabunki, by zdobyć pieniądze na "towar".Zacznie brakować miejsc na oddziałach detoksykacji i w ośrodkach pomocy.Z roku na rok zyski z narkobiznesu mają coraz większy udział w dochodach polskiego świata przestępczego.Policja szacuje, że w Polsce działa ok.200 zorganizowanych grup przestępczych, mających w swoich szeregach 4-5 tys.członków, zyski z produkcji i sprzedaży narkotyków czerpie ok.2-3 tys.osób.Struktura ich zarobków przypomina piramidę: na szczycie - kilkudziesięciu ludzi, którzy czerpią gigantyczne zyski, idące w miliony dolarów, na dole setki dealerów, którzy zarabiają „grosze”.To tylko wystarcza aby ukazać nam ogrom problemu już nie tylko dla młodzieży.Czy gry uzależniają? A jak inaczej nazwać osoby, które przez wiele godzin dziennie przesiadują z nosem przylepionym do monitora ? Uzależnienia z reguły dotyczą innych.Trudno nam uwierzyć, ze nas też to dotyczy.Jak inaczej nazwać przeklinanie, gdy nie uda nam się przejść na kolejny poziom gry lub w odpowiednim czasie przejechać trasę wyścigu samochodowego? Kiedy urywamy się ze szkoły wcześniej, bo musimy przetestować nowo zakupioną grę? Uzależnienie od gier to jeszcze zjawisko marginalne, ale w przyszłości będzie się pogłębiać.Dr Mark Griffiths, psycholog z uniwersytetu w Leicester, przez kilka lat badał wpływ gier na zachowanie.Zdarzały się przypadki, iż badani, kradli by kupić kardridż, nie chodzili do pracy, szkoły by grać, zaniedbywali rodzinę, karierę, zdrowie.Z uzyskanych danych wynika, iż około 1/5 graczy jest uzależniona tzn.grają średnio dziennie cztery godziny, ale potrafią robić to osiem - dziesięć godzin non-stop.Niestety w grupie uzależnionych są właściwie sami mężczyźni, wynika to z faktu, że gry robione są przez mężczyzn i dla mężczyzn.Obok zaburzeń wyżej wymienionych, uzależniony charakteryzuje się: bólem nadgarstków, szyi, łokci, wiecznym zmęczeniem.Nikt tworzący gry nie jest szczęśliwy, gdy nie chcemy ponownie w nią zagrać.Dlatego konstruuje się je w taki sposób, by zawsze móc na nowo przejść tą sama trasę w bardziej wyrafinowany sposób, spróbować przejechać tor w krótszym czasie, czy ścigać się z jeszcze lepszym przeciwnikiem.W każdej chwili gry jesteśmy za coś wynagradzani lub karceni.Gry stwarzają poczucie, ze jesteśmy z każdą chwilą lepsi, szybsi, doznajemy wzlotów lub upadków.Niestety są to pozory dziejące się w jedynie naszym wirtualnym zamkniętym świecie, a czas realny płynnie.Pamiętajmy jednak o pozytywnych zaletach grania (są też takie).Gry używane są też jako terapia w szpitalach oddziałów dziecięcych, są odskocznią od realnych "niepokojów" dla małych pacjentów czekających np.na operacje.Stosowane SA jako terapia rehabilitacyjna np.po złamaniach rąk.Podstawowym celem gier pozostaje beztroskie granie.Grajmy więc z umiarem, abyśmy grając bawili się, a nie wyrządzali krzywdy.Wiele problemów pozostało takich samych.Alkohol nie od dzisiaj jest przecież spożywany w nadmiernych ilościach, a od dłuższego czasu nic się nie poprawia w tym temacie.Pojawiają się za to nowe problemy w postaci narkotyków czy uzależnienia od komputera.Sprawy, które zostały poruszone przeze mnie są w zasadzie tymi o których się najwięcej mówi.Trzeba pamiętać, że w środowisku współczesnej młodzieży możemy spotkać wiele innych problemów.Jednak sądzę, że te poruszone przeze mnie są najistotniejsze i największe z którymi się do tej pory spotkałem.Bibliorafia:1.http://koden.omi.org.pl/index.php2.http://zdrowa młodzież-środowisko.pl [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz