Krentz Jayne Ann Mroczne dziedzictwo 01 Miedziana plaża

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.320RLT Jak wszyscy, którzy mieli jakiś związek z tą sprawą. Poza nami, oczywiście orzekła Abby z dumą. Mów za siebie. Ha.Ciebie nic nie przestraszy, Samie Coppersmith. Mylisz się.Jestem na skraju paniki od tego pierwszego dnia, kiedyprzyjechałaś spotkać się ze mną na wyspie. Nie wierzę w to. Uwierz. Ale dlaczego? Bo od samego początku wiedziałem, że jesteś w niebezpieczeństwie.Spojrzała na niego. I to cię przeraża? Jak nic, czego dotąd doświadczyłem. Och mruknęła Abby.Nie wiedziała, co właściwie powinna zrobić ztą informacją. Było parę osób, które bały się mnie, ale nie o mnie.Pozamoją mamą, oczywiście.Ale jej od dawna już nie ma. Wierz mi, ja boję się o ciebie.Dlatego właśnie teraz wracamy nawyspę. Dobrze zgodziła się Abby. Tylko na razie, oczywiście.Dziękuję.Ale naprawdę nie mogę zostać tam na zawsze.Kiedy już złamię kodnotatnika, moje zadanie będzie wykonane.Muszę załatwić wiele spraw.Poszukać nowego mieszkania gdzieś, gdzie pozwalają mieć psy.Wystawićto, gdzie dotąd mieszkałam, na sprzedaż.A potem wrócić do pracy. Zobaczymy, co przyniesie życie.Chłodny wiatr szarpnął włosami Abby.Znad zatoki napływały ciemne,złowieszcze chmury.321RLT Zanosi się na deszcz powiedziała. Rozumiem, że tu często pada.Było oczywiste, że Sam nie był skupiony na pogodzie. Skąd będziemy wiedzieli? spytała po chwili Abby. Co? Skąd będziemy wiedzieli, kiedy to się skończy? Aatwo będzierozpuścić informację, że notatnik został przez kogoś zakupiony irozkodowany.Do diabła, jestem pewna, że na rynku już o tym plotkują.Aleto nie znaczy, że jest po wszystkim.A jeśli ten człowiek, który próbowałmnie porwać, postanowi ukraść ci ten notatnik? Wątpię, by zabójca ryzykował kradzież z mojego sejfu.On już wie,że nie sforsuje zamka. Nadal jesteś przekonany, że ten, kto chce zdobyć notatnik, to zabójcaCassidy, tak? Jestem tego pewny. I co teraz? Teraz wracamy do domu.Nie możemy przegapić technicznegoszczytu i wielkiego grilla. Nie wiedziałam, że tak się cieszysz na tę uroczystość. Tym razem będzie znacznie ciekawiej niż zwykle. Dlaczego? Bo będzie tam morderca.322RLTRozdział 42POSIADAOZ COPPERSMITH�W ZDAWAAA SI PAON od rozpalonychgrillów.Doroczny szczyt techniczny dobiegł końca i rozpoczęło się wielkiebarbecue.Pogoda sprzyjała, świeciło słońce i było bardzo ciepło.Po długimletnim dniu zapadał zmierzch, ale wieczorne niebo ciągle jeszcze lekkojaśniało.Abby stała na uboczu ze szklanką gazowanej wody mineralnej w ręce ipróbowała otrząsnąć się z nieprzyjemnego uczucia chłodu, od któregopodniosły jej się włoski na karku.Wszystko wyglądało normalnie.Do barupod wielkim namiotem ustawiła się kolejka.Elias i WillowCoppersmithowie wmieszali się w tłum gości.Zmiechy i gwar rozmówunosiły się wśród drzew.Wydawało się, ze wszystko jest tak, jak byćpowinno poza jednym.Kilka minut wcześniej Sam znikł.Wcześniej przez całe popołudnie oprowadzał kolejne grupy po swoimlaboratorium i odpowiadał na mnóstwo pytań.Abby była zdumionacierpliwością,jaką okazywał wobec dzieci i nastolatków.Pózniej, kiedyspełnił ten obowiązek, dotrzymywał towarzystwa swoim pracownikom orazich rodzinom.Ale teraz go nie było.Wypiła łyk wody.Przez całe popołudnie nie napiła się niczegomocniejszego, choć przydałby się jej kieliszeczek dla ukojenia nerwów.Gdzieś na peryferiach zmysłów gromadził się dziwny mrok.Ale ilekroć próbowała się na nim skupić, ponure cienie pierzchałypoza zasięg wzroku.Jednak wrażenie, że dzieje się coś złego, przybierało nasile.Pewna była tylko tego, że miało to jakiś związek z Samem, któryzastawił pułapkę i teraz czekał, aż morderca da się w nią schwytać.323RLTWcześniej zakładała, że chodziło o to, żeby nagrać zabójcę nalaboratoryjną kamerę.Ale teraz zaczynała mieć wątpliwości.Z tłumu wyszła Jenny O'Connell z kieliszkiem wina w ręce. Szukałam cię, Abby powiedziała. Chciałam cię przeprosić zamoje zachowanie tamtego dnia, kiedy przyszłaś z Samem do czytelni wBlack Box [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Formularz