[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na Zachodzie cieszyły się wówczas poczytnością książki na tematy spirytystyczne autorstwafrancuskiego doktora medycyny Hippolyte'a L.Rivailla (1794-1869), który publikował je podpseudonimem Allana Kardeca.Cieszył się on ogromną popularnością, szczególnie w krajach AmerykiAacińskiej, gdzie uznawano go za twórcę teorii zjawisk mediumicznych.A.Kardec wykazywał wybitnezdolności ekstrasensoryczne, co skłoniło do ich zbadania znanego francuskiego astronoma Camille'aFlammariona.Wyniki tych badań zostały opublikowane w książce Flammariona Tajemnicze siłypsychiczne" (1907).Rozpatrując ten etap historii parapsychologii można byłoby wymienić wiele nazwisk znanych whistorii i nauce.Lecz punktem zwrotnym w całej historii badań parapsychologicznych było założenie w1882 r.w Londynie Towarzystwa Badania Zjawisk Psychicznych" (Society for Psychical Research) zHenrym Sidgwickiem (1838 1900) i Frederickiem Myersem (1843-1901) na czele.Przemożny wpływ na rozwój parapsychologii wywarli w tym okresie William James, William Prince iznany fizyk sir William Crookes, a także W.W.Carington, którzy szczegółowo badali tak złożonezjawiska, jak telepatia eksperymentalna, jasnowidzenie i psychokineza, stawiając sobie za cel ichfizyczne wyjaśnienie.Aczkolwiek rozwój parapsychologii w następnych latach odbywał się głównie na uniwersytetachAnglii, a zwłaszcza USA, uczeni innych krajów również wnieśli swój wkład w poważne badanie iuzasadnianie istnienia zjawisk paranormalnych.Wśród nich należy wymienić radzieckiegopsychofizjologa Leonida Wasiljewa ucznia Władimira Biechtieriewa, badacza niemieckiego HansaBendera, włoskiego uczonego F.Cazzamallego.Dla określenia zdolności poszczególnych ludzi do telepatii przez dłuższy czas stosowano metodęzgadywania symboli na kartach Zennera (z wyobrażeniami krzyża, kwadratu, koła, gwiazdy i liniifalistych).Karty umieszczano w zamkniętych podwójnych kopertach, po czym badanym proponowanozgadywanie narysowanych na nich symboli.Metoda ta pozwalała na prowadzenie ścisłej ewidencji liczbowej prawidłowych odpowiedzi, a jej zastosowanie otworzyło nowy rozdział w historiiparapsychologii.Wyniki wieloletnich badań znalazły syntezę w pracy Sześćdziesiąt lat badania percepcjipozazmysłowej" (J.B.Rhine et al., 1940) niebawem przeszła ona do klasyki.Przedstawiono w niejmateriały doświadczeń przeprowadzonych przez psychologów, parapsychologów i innych specjalistóww latach 1880-1940.W okresie tym zorganizowano 145 doświadczeń z dziedziny percepcjipozazmysłowej z udziałem 77,8 tyś.osób, które dokonały 4,9 min określeń kart, przy czym w 106doświadczeniach wynik znacznie przewyższył oczekiwanie losowe, liczone według teoriiprawdopodobieństwa.Książka ta zamknęła wielki etap badań w parapsychologii i chociaż pózniej poddana zostałakrytyce (Hansel, 1966), nauka na tym tylko skorzystała.M.in.dla ścisłości prowadzenia doświadczeńzaproponowano skomputeryzowane automatyczne testowanie ludzi podczas oznaczania ich zdolnościpsi oraz zastosowanie przyrządów do automatycznego liczenia puntów w celu uzyskania poprawnychdanych w badaniach psi.Wyniki tych innowacji natychmiast przyniosły efekt w okresie 1960-1970 wnajpoważniejszych czasopismach psychologicznych opublikowano 13 prac z dziedzinyparapsychologii, przy czym w 8 z nich zakomunikowano o wynikach dodatnich, a w ogólnej liczbie 143doświadczeń, przeprowadzonych przez parapsychologów według nowej metodyki, tylko 19 dałorezultat negatywny (Billig, 1972).Na ten okres przypada pojawienie się rewelacyjnych prac z dziedziny fitopsychologii badańpercepcji roślin oraz ich zdolności do odbierania informacji od organizmów żywych (Backster, 1968;Tompkins a.Bird, 1973; Vogel, 1976).Wiele spośród eksperymentów dotyczących związkówwzajemnych człowiek -roślina" i zwierzę roślina" przeprowadzono z dużą starannością i wwarunkach pełnej automatyzacji.Badania te rozszerzyły skądinąd już i tak bardzo szerokie graniceparapsychologii, do wielu trudnych pytań o istotę zjawisk psi dorzucając nie mniej złożone izagadkowe problemy fitopsychologii.Na łamach wielu czasopism parapsychologicznych, a także w krytycznych artykułach przeciwnikówparapsychologii już od dawna sugerowano badanie zjawisk psi z angażowaniem szerokiego kręguzwykłych ludzi.W ostatecznym wyniku dążenie to znalazło wyraz w fakcie, że doświadczeniaparapsychologiczne zaczęto przeprowadzać ze zwykłymi ludzmi, a nie tylko z unikalnymi jednostkamizdolnymi do spostrzegania pozazmysłowego ekstrasensami (Hastings a.Hurt, 1976; Roli, 1979;Jahn, 1982).Niebawem na tej drodze uzyskano interesujące i stabilne wyniki w dziedzinie percepcjipozazmysłowej, psychokinezy, telekomunikacji między ludzmi, związku między człowiekiem aroślinami itd.W istotnej mierze przyczyniło się do tego zastosowanie precyzyjnych metodelektrofizjologicznych (elektrokardiografii, elektroencefalografii, pletysmografii i in
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
